نیایش

خدایا! تو را سپاس می گویم و فقط تو شایسته ی ستایشی! (خدایا!) تو با نور (خویش) آسمانها و زمین و آنچه در کاینات است، فروزان کرده یی! و ستایش، سزاور توست! (به خاطری که) تو آسمانها و زمین و تمام عالم را (به قدرت خویش) نظام بخشیده یی! و تو شایسته ستایشی (به اینکه) تو پروردگار آسمانها و زمین و تمام کاینات، هستی! (خدایا! به یگانگی و پرستش) تو بر حق هستی! و وعده ات (به حشر و نشر و کتاب و میزان و جنت و دوزخ و…) حق است! و آنچه فرموده یی حق است! و شرف دیدارت (برای مؤمنان در بهشت) حق است! و دوزخ (هم) حق است! و (فرا رسیدن روز) رستخیز حق است! خدایا (به رمز انقیاد و بندگی) بر تو تسلیمم، و بر (یگانگی و خدایی) تو ایمان دارم! و (از دنیا و آنچه در دنیاست بریده ام و) بر تو توکل کرده ام! و (از هر چیز و هر جهت، روی گردانیده و) به سوی تو برگشته ام! و (به خاطر رضای تو با سرکشان و ستمگران دشمنی ورزیده ام)!