سنی و شیعه در حقیقت تاریخ اسلام و میراث بزرگ اسلامی با یکدیگر شریک اند و آنچه امام حسین برای امت اسلامی بجا گذاشته فراتر از آن است که بتوان آن را به قوم و قبیله و یاهم مذهب خاصی منصوب کرد.
حضرت امام حسین متعلق به تمام جهان اسلام بوده و هیچ نسبتی به مذهب و یاهم قبیله خاص نداشته است، زیرا بینش اسلامی متحد و پیرو بر اصول و اساسات قرآن و حدیث مبارک می باشد.
بناًء به وضاحت می توان گفت که حضرت امام حسین و یارانش اشخاصی بوده اند که خود را برای هدایت و پیروی نسل های بعدی از ارزش های جامعه اسلامی قربانی کردند.
زمانیکه یادی از امام حسین به سر زبان ما جریان پیدا می کند ناخوداگاه اشک در چشمان ما حلقه زده ، بند بند وجود ما را به آ تش می کشد. زمانیکه از کربلا نامی برده می شود همه در ماتم و سوگواری فرو می روند.
محرم و یا عاشورا برگ های کتاب سرخی است که امام حسین و یارانش خط به خط آنرا با خون های مبارک شان حک کرده اند. اما آخرین شب کربلا شب عجیب و درد ناک است.
لشکر سی هزار نفری در پیشا پیش کاروان عاشورا با شمشیر های برنده صف کشیده اند، امام حسین شب هنگام یاران خود را جمع می کند و می فرمایند: من در میان اصحاب جهان با وفا تر و بهتر از اصحاب خود نمی دانم، در میان خانواده ها مهربانتر از خانواده خود نمی شناسم. خداوند همه شما را جزای خیر دهد من به همه شما اجازه می دهم تا در هنگام تاریکی شب اینجا را ترک نمایید. زیرا این مردم مرا می خواهند، ولی یاران حضرت امام حسین می گویند ما دست از تو برنمی داریم. نیزه به سینه ای دشمن می کوبیم و تا دسته شمشیر در دست داریم با آنها می جنگیم الی اینکه جام شهادت را بنوشیم.
تاریکی شب افراد فاسد حضرت امام حسین و یاران وی را به شهادت می رسانند امت مسلمه را برای همیش در محرم و عاشورا سیاه پوش می سازند. اما آنانیکه حقیقت عاشورا را درک کرده اند می دانند که در راه خدا جان دادن ادای دین است.
به هر صورت امام حسین و یاران وی برای صلح و وحدت مسلمین خود را به حق سپردند تا نسل های بعدی جهان اسلام راه درست را پیموده و در مقابل نابسامانی ها در جامعه خود مبارزه نمایند.
ولی هستند اشخاص دیگری که با استفاده از نام اسلام افراد بی گناه را با انجام عمل انتحار و ترور از بین می برند که در اصل این خود نه اساس و نه روش اسلامی بوده بلکه مخالف ارزش های واقعی مکتب اسلام می باشد.
در حالیکه امام حسین خود را به رضای حق تسلیم کرد و در مقابل پدیده های منفی که اسلام را خدشه دار می کند مبارزه نمود. حالا این ملت های اسلام باید در مقابل مشکلات و پدیده های منفی مبارزه نمایند و راه امام بزرگ را تعقیب نموده و جامعه واقعاً اسلامی را که مبتنی بر اصل اخوت و صلح باهمی می باشد پایه ریزی نمایند. (پویا)
Comments are closed.