در حال حاضر هفتاد و دو درصد تریاک جهان تنها در ولایت های ناامن کشور تولید می شود. عوامل عمده این بحران چیست؟ چرا حکومت برای محو این پدیده کار عملی نمی کند؟ آیا اراده ای برای محو افغانستان از فهرست تولید کنندگان بزرگ مواد مخدر وجود ندارد؟
غلام فاروق مجروح، عضو مجلس نمایندگان در برنامه )خط کابل(گفت: متاسفانه نه جهانیان و نه حکومت افغانستان از ابتدای ایجاد نظام کنونی در افغانستان یک اراده قوی و مستحکم برای از بین بردن مواد مخدر در افغانستان نداشتند. هفتاد و دو درصد مواد مخدر جهان در افغانستان تولید می شود. این موضوع به روشنی می رساند که تعدادی از کشورهای جهان هم درتشویق، ترغیب و خرید مواد مخدر افغانستان دست دارند. بنابراین وقتی نفع یک عده کشورها از مواد مخدر افغانستان در اینجا محسوس است، این کشورها نه تنها برای براندازی مواد مخدر در افغانستان انگیزه ای نداشته اند بلکه برای تقویت آن کار هم کرده اند.
وی افزود: کشورهای جهان، بویژه کشورهای غربی به همین دلیل همیشه ناامنی را در افغانستان حفظ کرده اند تا بتوانند به راحتی مواد مخدر را نیز تولید و آن را به کشورهای دیگر صادر کنند.
مجروح، معتقد است که تولید مواد مخدر چنان در افغانستان گسترش یافته که دیگر از کنترل حکومت خارج شده است و اضافه کرد: حکومت افغانستان به عنوان یک نظام، به عنوان یک دولت و کشوری که در جغرافیای سیاسی آن کشور، مواد مخدر کشت می شود، مسوولیت دارد که با آن مقابله کند. اما این فاجعه به شکلی گسترش پیدا کرده است که این حکومت مسوولیت خود را به شکل درست نمی تواند ادا کند.
زمانی می توانست آن را ادا کند که ساحه فعالیت حکومت زیاد بود، بر شهرها کنترل داشت حالا که این کنترل بسیار کمتر شده است دیگر نمی تواند این کار را انجام دهد. مواد مخدر با ناامنی رابطه مستقیم دارد. ناامنی زمینه خوبی برای رشد مواد مخدر در افغانستان است. ناامنی مادرایجاد مواد مخدر در افغانستان است.
این نماینده مجلس، در خصوص بیرون آمدن ازاین بحران بیان داشت: راه حل بیرون آمدن افغانستان از این بحران یک اجماع جهانی است. همانطور که تروریزم جهان را تهدید می کند، مواد مخدر هم تهدید می کند. این مواد مخدر است که می تواند تروریزم را تمویل کند. تازمانیکه تمام کشورهای حامی افغانستان و همسایگان افغانستان یک اجماع منطقه ای و بین المللی برای مبارزه با مواد مخدر به وجودنیاورند حکومت افغانستان توانایی مبارزه با مواد مخدر را به طور یک جانبه ندارد. درست است که بخشی از پالسی های وزارت مواد مخدر تطبیق شده اما آنها همکاری ها برای کشت بدیل و برای حمایت از زارعین است. این دو مساله مربوط به وزارت بوده است و تطبیق شده است اما آنچه که مربوط به مجازات ها می شود عملی نشده است. یعنی افرادی که قاچاق مواد مخدر را به دست دارند آزادانه فعالیت می کنند.
مشکل مواد مخدر زمانی در افغانستان به صورت نرمال می تواند حل شود که زمینه های تنفیذ قانون فراهم شود و در عین زمان، ارایه برنامه های بدیل معیشت و حمایت دهقانان و زمین داران فراهم گردد. این کار هم در کوتاه مدت عملی نمی باشد. برای این کار هم اجماع بین المللی و منطقه ای ضرورت است.
Comments are closed.