چرا حضور مردم در پروسه ثبت نام رأیدهندگان کمرنگ است؟
طی تقریبا دو هفته گذشته که پروسه ثبت نام رأی دهندگان شروع شدهاست، حضور مردم در محلات ثبت نام بسیار کمرنگ بودهاست. به گفته کمیسیون انتخابات در طول یک هفته تنها ۱۵۸ هزار نفر در این پروسه شرکت کردهاند و در بسیاری از مناطق مردم به ندرت حاضر شدهاند که تذکرههای خویش را راجستر و مهر کنند.
بر اساس تصمیم کمیسیون انتخابات که این پروسه ملی باید با رویت تذکرههای موجود برگزار شود و البته باید بر این تذکرهها نیز یک شناسه فراگیر کمپیوتری اضافه شود که در روز رای دهی توسط دستگاههای الکترونیکی قابل خواندن باشد. این کار به دلیل جلوگیری از تقلب صورت میگیرد و بدین ترتیب بیانگر آمادگی هر فرد برای اشتراک در انتخابات است.
در مورد دلایل عدم استقبال از پروسه ثبت نام رایدهندگان حرفهای زیادی تا کنون مطرح شدهاست و هر کس متناسب با دیدگاههای سیاسی خویش دلایلی را مطرح کردهاند. اما پرسش این است که چه دلایلی باعث عدم حضور مردم در این پروسه ملی شدهاست؟ این پرسش از آن جهت اهمیت دارد که با یافتن پاسخهای واقعی و حقیقی دولت باید برای کشاندن مردم به پروسه ثبت نام اقداماتی را انجام دهد و راهکارهایی را بسنجد. هم چنین نهادهای مدنی و رسانهها و احزاب سیاسی نیز باید در این تصمیم سهم جدی بگیرند.
یکی از مهمترین دلایلی که در روزهای گذشته بسیار گفته شده و بر اساس همین دلیل هم شایعاتی ساخته و پرداخته شدهاست، ترس از مواجهه مردم با نیروهای طالبان و داعش در مناطق مختلف بودهاست. بر اساس این ادعا گویا طالبان تهدید کردهاند که هرکس در پروسه ثبت نام رایدهندگان شرکت کند و علامت شرکت در انتخابات در تذکره اش یافت شود، از سوی آنها به قتل خواهد رسید. اگرچه این شایعه ظاهراً در میان مردم متأسفانه جا افتادهاست؛ ولی واقعیت این است که چنین شایعاتی به نفع تروریستها آگاهانه طراحی شدهاست. زیرا اگر واقعاً چنین امری واقعیت داشته باشد، که ندارد، میزان تأثیرگذاری تروریست ها در پروسه ملی مثل انتخابات را نشان میدهد.
دلیل دیگری که به نحوی میتواند تاثیرپذیرفته از گذشته باشد، جنجالهای انتخاباتی گذشتهاست. واقعیت این است که جنجالهای انتخاباتی به خصوص بحران انتخاباتی سال ۲۰۱۴ بر ذهنیت عمومی تأثیر منفی گذاشتهاست. این بحران که عامل آن هر چه بود، مردم را به نهادهای انتخاباتی و پروسه انتخابات بیاعتماد ساخت و انگیزههای اشتراک مردم در انتخاباتهای بعدی را به شدت کاهش داد. متأسفانه باید اذعان کنیم که انتخابات سال ۲۰۱۴ تأثیر عمده در بیاعتمادی مردم داشت.
اما مهمترین دلیلی که کمتر بدان پرداخته شدهاست، طولانی شدن دوره فعلی پارلمان و عملکرد نامناسب مجلس شورای ملی در این دور بودهاست. بیاعتمادیی را که اعضای فعلی ولسی جرگه به وجود آوردهاست، تقریباً بیسابقه بودهاست. اکنون تقریباً اتوریته مجلس نمایندگان در پایینترین حد ممکن رسیدهاست و مردم را به این نهاد مهم که از ارکان اساسی دموکراسی است، ناامید ساختهاست. طبیعی است بخشی از این عدم موفقیت به طولانی شدن این دوره و تکراری شدن چهرهها بر میگردد؛ ولی بخشی از آن نیز از عملکرد منفی برخی از اعضای مجلس نمایندگان ناشی میشود. عملکردهای فردی و شخصی برخی از اعضا سبب شدهاست که شان و منزلت خانه ملت در حد یک بنگاه معاملاتی پایین بیاید و بدین ترتیب مردم به این نهاد اساسی بیاعتماد گردند.
به هر حال دلیل عدم اشتراک مردم در پروسه ثبت نام رایدهندگان هرچه باشد، مهم این ست که فعلاً مردم بسیار کم حضور مییابند و مراکز ثبت نام به شدت از حضور مردم خالی اند و باید حکومت، نهادهای مدنی، احزاب سیاسی و رسانهها بهطور مشترک باید طرحی دراندازند. اگر یک اقدام جمعی و همگانی در این راستا صورت نگیرد ممکن است انتخابات با چالش دیگری مواجه گردد. این عدم حضور را باید جدی گرفت و برای حضور پرشور مردم در مراکز رای دهی جهت ثبت نام و هم چنین اشتراک آنان به پای صندوقهای رای چاره ای اندیشید.
Comments are closed.