آهوی دشت های خراسانی

آغاز روز های پریشانی ام تویی

ابری برای دیده ی بارانی ام تویی

در جان بی قرار منی هر کجا روم

هم خلوت و رفیق خیابانی ام تویی

هرگز مباد جز تو کسی تابگویمش

با دست خویش تا که بسوزانی … ام تویی

چیزی نکرد مثل دوچشمت خرابتر

آباد باش باعث ویرانی ام تویی

دیگر مرو به دور ترازمن که بی گمان

آهوی دشت های خراسانی ام تویی

دل پاره های شعر مرا گوش کن کمی

انگیزه ی نشاط وغزل خوانی ام تویی

 

 

عنایت الله شهیر