اندر باب آموزش و پرورش

اندر باب آموزش و پرورش
در طبیعت و اخلاق انسانی هیچ ضعف و انحرافی نیست که با تعلیم مناسب اصلاح نشود.
دلهایی که روی آن کلمه تقوا و محبت نوشته شده به هرجایی که بخواهند پرواز می‌کنند و کائنات در مقابل آنها سرتعظیم فرود می‌آورند.
از دانش آموزی که فکر روشن دارد، ناامید مشو.
اطفال بیشتر به دستور و سرمشق محتاجند تا انتقاد و عیبجویی.
معلم پرورنده روان است و پدر و مادر پرورش دهنده جان
علم بزرگترین هدیه‌ای است که مردم نیکوکار می‌توانند به گدایان و بینوایان بدهند.
آن که از دست روزگار به خشم می‌آید هرچه آموخته بیهوده بوده است.
آینده کودکان بسته به تربیت آنهاست.
قرض پدر و مادر به فرزندان علم و ثروت نیست، تربیت واخلاق است.
آموزش و پرورش بدون تجربه بی فایده است.
بهترین زمان برای تربیت اراده، ایام جوانی است.
استعداد چیزی است که در جوانی پیدا می‌شود، اگر آن را تربیت کردید و درصدد تقویت آن برآمدید مانند بذری که در مزرعه خوب کاشته شده باشد، محصول خواهد داد و اگر آن را به حال خود گذاشتید و آن را تربیت نکردید مانند تخمی که در زمین شوره‌زار افتاده باشد، از بین می‌رود و محصول نمی‌دهد.
اساس آموزش و پرورش ساختن ماشین نیست، بلکه ساختن انسان است.
اگر امروز حتی یک کلمه از دیروز بیشتر بدانید مسلما شخص دیگری هستید.
آموزش و پرورش البته مهم است، ولی زندگی کردن خیلی از آن مهمتر است. بنابراین هدف آموزش و پرورش صحیح باید در مرحله اول بهبودی وضع زندگی باشد.
تربیت، علم زندگی و هنر خوب زیستن است.
اگر به فرزند کمی محبت نشان بدهید، وی صدچندان به شما مهر خواهد ورزید.
فکر ساخته تعلیم و تربیتی است که تا امروزه گرفته‌ایم، برای فکر بهتر باید از فردا تعلیم و تربیت بهتری بگیریم.
اگر بزرگان، خویش را خوب تربیت کنند، کودکان خوب بزرگ می‌شوند.
تعلیم و تربیت علم است و معلمی هنر.
اگر در خانواده، با محبت محاکمه شویم در جامعه با خفت مجازات نمی‌شویم.
قبل از آن که کودک را کتک بزنید یقین حاصل کنید که خود سبب خطای او نبوده‌اید.
کسی که از ادب و تربیت پدر بهره ندارد، روزگار او را تربیت خواهد کرد.
بهتر است پدر و مادر را مسبب مسائل و مشکلات خود ندانید. آنها آنچه می‌‌دانستند در حق شما انجام دادند.
ناامیدی شما ناشی از این است که تصور می‌کردید آنها انسان‌های کاملی هستند.