آسیب شناسی آزادی بیان در بیست سال اخیر/ برنا صالحی

آسیب شناسی آزادی بیان در بیست سال اخیر/ برنا صالحی
آزادی بیان در افغانستان پس از سقوط تالبان در ۲۰۰۱ به یمن حضور و حمایت همه جانبهٔ غرب و در راس آن ایالات متحدهٔ امریکا نهادینه شد .
با قانونی شدن آزادی بیان زمینهٔ رشد و انکشاف رسانه های همگانی در شکل و شیوه های مختلف با آنکه از نظر کیفی آن چنان که می بایست نبود، سریعاً فراهم شد .
توجه و حمایت جامعهٔ بین المللی از یک طرف و تحسین و ترغیب مقام های دولتی و‌مردم ازجانب دیگر باعث شد تا طیف وسیعی از نسل جوان افغانستان به این سمت رو بیاورند و بدون تردید در مواردی شاهد ظهور استعدادهای فوق العادهٔ از نسل جوان درین عرصه و زمینه نیز بوده ایم .
این توجه و تحسین از جانب دیگر باعث القای نوعی خود بزرگ بینی و توهم در میان نسل جوانی که یا در رسانه مصروف کار و فعالیت بودند و یا از طریق رسانه کار و فعالیت شان در سایر عرصه ها بازتاب می یافت شد .
طوری که افراد بسیاری پس از فعالیت چند روزه در یک رسانهٔ تصویری فکر می کردند که به کار های خیلی بزرگ‌تر ازین آفریده شده اند و به همین ملحوظ دنبال وزارت و وکالت می گشتند .
گذشته از آن جوانان ورز ش کار ، شاعر، آواز خوان وغیره با قرار گرفتن در معرض چند «شاه باش و بارک الله » فکر می کردند که موجودات خاصی اند که فقط برای احترام شدن آفریده شده اند .
گذشته از آن هایی که درفوق ذکر شد آدم های بسیار دیگری به مدد پول و رابطه از طریق رسانه برای خویش شخصیت تراشیده و یک شبه به مقام های بلند دولتی و شهرت اجتماعی دست یافتند .
این غوغا سالاری گمراه کننده با سوی استفاده از ارزش آزادی بیان در جامعهٔ ما باعث شد تا ارزش های اصیل و افراد شایسته در سایهٔ آن کمتر مجال بروز و تجلی پیدا نکنند .
امروز که آن فضا و زمینه در داخل کشور از میان رفته است به خوبی فهمیده می شود که چه ارزش هایی که ارزش نبودند و چه شخصیت ها و نهاد هایی که بدون شایستگی به شانه های مردم سواری می کردند با استفاده از آزادی بیان ذهن و ضمیر جامعه و مردم را به گروگان گرفته بودند!؟
نتیجه این می شود که هرچیزی به شمول ارزش های جهان شمول و فضایل بشری چون دین، اخلاق، دموکراسی، کثرت گرایی، حقوق بشر، آزادی بیان وغیره وقتی وارداتی می شوند و در خدمت منافع اشخاص قرار می گیرند ، ضرر شان از نفع شان بیشتر می شود .