از مصارف گزاف ازدواج تا پیامد های ناگوار آن

از مصارف گزاف ازدواج تا پیامد های ناگوار آن
ازدواج، یک پیوند اجتماعی و قانونی است که معاشرت زن و مرد را به قصد تشکیل خانواده مشروع ساخته و باعث شکل گیری ساختار جامعه بشری می شود. متأسفانه که در افغانستان عوامل گوناگون؛ از قبیل: عدم آگاهی از مفاهیم اسلامی، هم چشمی یا رقابت های بی مورد، رسم و رواج های ناپسند، بی ارزش بودن قوانین بشری، فضای منفعت طلبی و عدم مسئولیت پذیری دولت مردان، این پیوند اجتماعی را به گونه ای به چالش کشیده که باعث بروز مشکلات عظیمی دیگری در جامعه گردیده است.
هم چنان افغانستان که یکی از فقیرترین کشورهای دنیا بشمار رفته و بر اساس آمار رسمی وزارت کار و امور اجتماعی۴۰ درصد جمعیت آن زیر خط فقر زنده گی می کنند، و شمار بیکاران آن حدوداً به ۱۰ میلیون تن می رسند؛ با این حال مردم افغانستان با این وضعیت بدی اقتصادی که دارند، خود را مجبور می دانند که مصارف گزاف ازدواج را با گرفتن قرض یا با انجام کارهای شاقه در خارج از کشورانجام دهند.
بر اساس گزارشی از طرف تلویزیون (یک) در جریان ۹ ماه ۱۳۹۱هـ.ش، شانزده هزار مراسم عروسی در هوتل های شهر کابل برگزار شده که پول مصارف غذا و وسایل آرایش شان در حدود ۱۴۰ میلیون دالر امریکایی گفته شده است، که این رقم معادل به نیمی از صادرات کل کشور بوده که با این پول می توان دو بند برق را که از اولویت های مردم است، در افغانستان ساخت. حال شما فکر کنید که این مصارف تنها از یک ولایت افغانستان گزارش شده، اگر مصارف تمام محافلی را که در سرتاسر افغانستان به مصرف می رسد، سنجش کنیم، چقدر خواهد شد؟ که با این پول ها می توانیم خیلی از مشکلات بزرگ کشور را حل کنیم و دیگر نیازی به دست درازی و چشم دوختن به پول نامشروع کشورهای خارجی نداشته باشیم.
چی نیازی است که ما این قدر مصارف گزاف را در محافل ازدواج خویش انجام دهیم؛ در حالی که هیچ کدام این رسم و رواج ها از آسمان نازل نشده و قدسی نیست. از سوی هم هیچ دلیل و توجیه شرعی برای الزامی بودن آن وجود ندارد. هم چنان پیامبر صلی الله علیه وسلم در این مورد می فرمایند:
ترجمه: بهترین عروسی نزد من عروسی است که کمترین مصرف را داشته باشد.
پس چرا در حالی که در فقر بسر می بریم، به احکام اسلام در این مورد که نزد تمامی مامسلمانان الگو قرار دارد گوش نمی دهیم و خود را در دنیا و آخرت تباه می کنیم؟ برخی مردم فکر می کنند، با برگزاری چنین محافل گزاف و کمر شکن، نزد مردم سربلند شده و خوشبختی خویش را در برگزاری چنین محافلی بدست خواهند آورد؛ در حالی که اکثر مردم با برگزاری چنین محافل کمر شکن، این رسم ناپسند را نمی پزیرند. در حقیقت یک عمر کار کردن و آن را در یک روز حیف و میل کردن خوشبختی نیست؛ بلکه نهایت بدبختی است. تمام آینده هردو زوجی که می خواهند به زنده گی مشترک برسند، به مشکل مواجه خواهیم کرد و آن ها را مجبور می کنیم تا نصف عمرشان را در تهیه ی و باز گردانیدن قرض خود صرف کنند.
هم چنان مصارف ازدواج های گزاف و کمرشکن باعث پیامدهای ناگوار دیگری؛ از قبیل: مهاجرت جوانان به خارج از کشور به خاطر پوره کردن مصارف ازدواج شان، افزایش فساد اخلاقی، افزایش تنش های خانوادگی، افزایش فقر و بیکاری، خودکشی، افزایش طلاق ها وغیره مشکلات دگر در جامعه ی افغانستان گردیده و زنده گی را برای اکثر جوانان کشور طوری دشوار ساخته، که جوان افغان از همان زمانی که به بلوغ می رسد، به این فکر است که چگونه مصارف ازدواج خویش را تهیه نماید. آیا هنوز وقت آن نشده که به خاطر آبادی سرزمین خویش و آینده زنده گی خود، علیه این رسم و رواج های ناپسند قد علم کرده و در از بین بردن آن دست بکار شویم؟ نویسنده: شهزاد
نشر شده در هفته نامه سبزمنش