در نشست«شعر باران» با حضور سبزمنش مطرح شد: نگاهی به شکل گیری شعر نیمایی

در چهارمین ماه نشست «شعر باران» که با حضور دکتر بسم الله شریفی(مؤسس و دبیرکل اجرایی بنیاد جهانی سبزمنش) در تهران برگزار شد، استاد جواد شکری زاده به بررسی شکل شعر نیمایی پرداخت.

به گزارش عقاب نیوز، چهارمین ماه نشست شعر باران که با حضور و شعرخوانی چهره های شاخص ادبی همراه بود با سخنرانی در باره شکل گیری شعر مدرن به پایان رسید.

در این نشست مؤسس و دبیرکل بنیاد جهانی سبزمنش(دکتر بسم الله شریفی)، جواد شکریزاده منتقد و کارشناس شعر مدرن(از شاگردان فعال گروس عبدالملکیان شاعر سورئال ایران)، شهلا اسماعیلی کارشناس شعر کلاسیک، علیرضا داوودی مقدم مدیریت انجمن باران، صباغ زاده خیر و مسئول همایش از چهره های شاخص این گردهمایی شاعرانه بودند.

جواد شکری زاده کارشناس شعر مدرن پیرامون دلایل سیر شعر مدرن از اوزان نیمایی به شعر منثور متخیل و ممتنع سخنرانی کرد و توضیح داد:

اتفاقاتی که در جهان علم در دوران های مختلف زیست بشری رخ داده به تبع روی فلسفه، هنر و شعر موثر بوده جهان کلاسیک، جهان افلاطونی جهانی بوده که مرکز آن بیرون انسان بوده که قواعد آن در نظم  بیرونی انسان تدوین شده بود.

این جهان افلاطونی و هیئت بطلمیوسی زمین محوری تا قرن 17 حاکمیت داشت، تا زمانیکه اختراع تلسکوپ و انقلاب کپرنیکی و خورشید محوری شکل گرفت. و کلیسا را متاثر کرده و نگاه بشری از آسمان به خرد و خودش معطوف شود.

نظریه های خردگرایانی مثل دکارت موجبات پایه ریزی تمدن صنعتی و جهان شهری مدرن شد.

ولی هنوز انسان مزه عقل اندیشی را نچشیده بود که آدمی خود را در زباله دان های صنعت، بیکاری بر اثر رباتیک شدن و میانه جنگ و خونریری دید.  این همان دلایل سرخوردگی و خسران انسان از جهان علم و قطعیت ها بود که موجب حسرت و نوستالژی و شور وهیجان انقلابی او شد.که چهار انقلاب مهم اروپا و انقلاب مشروطه در ایران شکل داد.این مقدمات باعث شکل گیری اولین مکتب مدرن یعنی رمانتیسم شد که پناه به طبیعت و روستاستایی از شاخصه های آن بود و انسان مدرن دچار تتهایی، ونوستالژی شده بود و اشعارش به علت شور انقلابی دچار شعار زدگی می شد.

که تجربه گرایانی چون هیوم و کانت از منظر دیگر به انسان نگریستند آن کشف جهان با تجربه و حواس بود یعنی تداعی در تخیل وارد شد که جهان جدید مدرن متولد شد که کل این مفاهیم علمی و فلسفی درخت هنر و شعر را هم تکان داد.و جهان از نظم به پولاریسم و تکثر، و عدم  قطعیت ها حرکت کرد.که تمامی موارد در شاعران اروپایی مثل ویلیام بلیک، الوار و پل والری، لاپورت، الیوت، و… تاثیر گذاشت و به تبعی ان روی نیما که تحصیل کرده مدرسه سن لویی فرانسه بود تاثیر گذاشت.

او در ادامه درباره شکل گیری شعر نیمایی بیان داشت:

قبل از نیما شاعرانی چون جعغر خامنه، میرزازاده عشقی، رفعت و… وزن و قافیه را به هم زده بودند ولی کاری جز بهم ریختگی صورت زبان انجام نشده بود،نیما دید این بدنه به آن محتوا نمیاد، او محتوای شعر را تغییر داد، یک محتوای درونی با تصاویر عینی بیان کرد.که شعر نیمایی و سمبولیک شکل گرفت.

نیما نظریه های خود را که پیشرفته تر از اشعارش بود بیان کرد و با وجود مخالفتها بعلت بنیان علمی وفلسفی داشتن با قدرت راه خودش را در شاملو و اخوان و فروغ ادامه داد.که شعر سپید با محتوای مدرن که هم قافیه، ردیف و هم در وسطهای شعر وزن بریده می شد شکل گرفت.که به مرور شعر راه آزادتری پیدا کرد و شعر آزاد شعری مابین نیمایی و سپید بود.

کم کم شعر درونی تر و آزادتر و دیالوگ محورتر شد که از صورت زبانی به تخیل و محتوا و در شعر سورئال انتزاع و… حرکت کرد که همان شعر به اصطلاح منثور ولی توام با رقص شاعرانه است.که شاعران  مدرن را مکلف می کند به آگاهی های فلسفی، دانستن نظریه های فلسفی و ادبی و مطالعات رمانها و نمایشنامه ها، دیدن فیلم ها بیش از گذشته می کند تا از عهده جهان سیال و رقصان شعر که موسیقی زیباشناسانه آن تا ابد متوقف نشود.

دکتر بسم الله شریفی در کنار توضیح اهداف و فعالیت های بنیاد جهانی سبزمنش با خوانش دو قطعه غزل، شاعران را به بنیاد جهانی سبزمنش دعوت نموده افزود:

بنیاد جهانی سخن گستران سبزمنش به عنوان بزرگترین نهاد فرهنگی مستقل، اکنون در 30 کشور حضور و اعضاء دارد و برای انسجام فارسی زبانان جهان با رویکرد همگرایی با گویشوران سایر زبان ها فعالیت می نماید.

در پایان نشست، پیش کسوتان فرهنگی:علیرضا داودی مقدم(عضو محترم بنیاد جهانی سبزمنش) دکتر محمود یزدانی، دکترسید مهدی نژاد هاشمی، دکتر اکبر کتابدار، اقای اصغر صباغ زاده، شهلا اسماعیلی، مهدی زکی زاده، دکتر شریف مجد، سلحشور، مدیر مینا صانعی(عضو محترم بنیاد جهانی سبزمنش)، حسین مدرسی، داود نادعلی، یاسر حجازی، سارا رجب زاده، سارا یوسفی، کیوان‌ملکی، مهسا پارسافر(عضو محترم بنیاد جهانی سبزمنش)، فرزانه امجدی، حمید اسماعیلی، بهمن زدوار، عباس طاهری، مریم رنجبر، اشکان صامت و احسان محصوری به شعرخوانی پرداختند و بر زیبایی جلسه افزودند.