26دلو؛ روز خروج ارتش شوروی از افغانستان

26دلو؛ روز خروج ارتش شوروی از افغانستان
26 دلو مصادف است با سالروز خروج قشون سرخ نیروهاى شوروى سابق از افغانستان.
در چنین روزی سربازان شوروی سابق که در ششم جدی سال 1358هجری شمسی خاک کشور را مورد تجاوز قرار داده بودند، سرانجام در اثر جهاد و مقاومت مردم مسلمان افغانستان در 26 دلو سال 1367 خورشیدی از کشور ما خارج شدند.
تجاوز قشون سرخ به کشور هر چند برای مردم حادثه‌ای دردناک و ناخوشایند بود و بیش از یک میلیون هموطن کشته، هزاران تن معیوب و میلیون ها تن مجبور به مهاجرت شدند؛ اما دوران جهاد توانست اتحاد و برادری را در میان تمامی اقوام و گروه های مردمی رقم بزند.
با هجوم گسترده سربازان شوروی به خاک کشور، مقاومت‌های مردمی در دفاع از آزادی، تمامیت ارضی و اعتقادات خود بسیار پر شور بود و مجاهدین با عزم راسخ خود توانستند، عظمت سیاسی، اقتصادی و نظامی شوروی را به چالش بکشند.
اخراج قشون سرخ شوروی از کشور نشان داد که اگر مردم بخواهند، تسلط بیگانگان را نپذیرند و در برابر یورش آنان به دفاع برخیزند،حتما به پیروزی دست می یابند.
اما در این میان منافع غرب را نیز نباید نادیده گرفت ؛ جدا از مقاومت ها و تلاش های ملت در اخراج نیروهای شوروی از کشور؛ غرب و کشورهای خارجی نیز در این راستا تلاش های زیادی کردند. آمریکا برای تک قطبی بودن و ترس از قدرت شوروی سابق باید تلاش می کرد و منافع آن کشور در شکست این نیروها و خروج از افغانستان بود.
گفتنی است که انگلیس نیز برای اهداف طولانی مدت و حضور در منطقه و عرب ها نیز برای اهداف افراطی اسلام گرایانه خود پول های زیادی را برای خروج نیروهای سرخ شوروی هزینه کردند.
این عوامل همه دست به دست هم داد و منجر به اخراج قشون سرخ از کشور شد که همه ساله از این روز تاریخی تجلیل به عمل می آید.
ملت مسلمان و قهرمان افغانستان در این روز صحنه خروج آخرین سرباز متجاوز شوروی سابق را از خاک کشور یک بار دیگر در ذهن خویش به تماشا می نشینند و احساس غرور می کنند از اینکه توانستند متجاوزان روسی تا دندان مسلح را مجبور به عقب نشینی کنند اما از سویی با تاسف احساس غم و اندوه دارند از اینکه به علت برخی عوامل داخلی و خارجی آرزوها و خواسته های شان برآورده نشد و نتوانستند طعم شیرین صلح و آبادانی را بچشند.
شش سال پیش مرحوم برهان الدین ربانی در مجلسی که به مناسبت همین روز برگزار شده بود، پیروزى جهاد مردم افغانستان، را معجزه قرن دانست و گفت: کسانى در جهان هستند که مى خواهند جهاد افغانستان را تخریب و آن را به فراموشى بسپارند؛ اما مردم افغانستان باید افتخار این جهاد را به عنوان یک امانت به نسل هاى بعدى جامعه انتقال دهند تا آنها نیز به آن ببالند. وى در آن سخنانش تاکید نمود که مردم افغانستان باید تلاش کنند تا وحدت و یکپارچگى خود را در تمام سنگرها حفظ نمایند.
به راستی که پیروزی جهاد افغانستان و شکست ابر قدرتی مثل شوروی، می توانست معجزه قرن باشد اما افسوس که کید دشمنانی چون آمریکا که طمع سیری ناپذیری در استعمار طلبی دارند و غفلت رهبرانی که به آسانی فریب دنیا را خوردند، نگذاشت تا این معجزه پایدار بماند.
این واقعیتی انکار ناپذیر است که آمریکا از اتحاد مسلمانان چه در سطح جهانی و چه در سطح منطقوی و کشوری می ترسد. آمریکا به چشمان خود دیده که اگر اقوام مختلف کشوری چون افغانستان هزارپارچه، متحد شوند هیچ کس را یارای مقابله با این اتحاد نیست. به همین دلیل هم طی این سیزده سال تمام تلاش خود را به همت برخی از مقامات داخلی انجام داد، تا هرچه بیشتر تخم تفرقه و نفاق و قوم گرایی را در سراسر افغانستان بپراکند.
و الا اگر در عصر حاضر هم همان اتحاد و همدلی دوران جهاد بین مردم ایجاد گردد، بازماندگان همان مجاهدین و شهدا می توانند کشور خود را بازسازی کرده و از وابستگی به غرب خارج شوند. ولی افسوس که کاخ سفید برای رسیدن به منافع خود هیچگاه نمی گذارد آن تفاق و اتحاد یکبار دیگر ایجاد گردد.
به هر حال برای همه شهیدان مظلوم افغانستان از خداوند باری تعالی علو درجات را خواهانیم. به امید بهبود وضعیت زندگی این مردم مظلوم و ستمدیده. البته اگر غرب گرایی و قوم پرستی مقامات دولت جدید کابل بگذارد که چنین اتفاقی بیفتد. (مهدوی)