از هفتاد و پنجمین زادروز(پرفسورسید حسن امین) بزرگداشت به عمل می­آید

قراراست روز سه شنبه هفتم آذر/ قوس 1402 در خانه ی اندیشمندان علوم انسانی مراسم بزرگداشت پرفسور سید حسن امین، همزمان با هفتاد و پنجمین زادروز او از سوی نهادهای همسو با بنیاد جهانی سبزمنش با حضور شخصیت های بارز فرهنگی برگزار گردد.

مسوولین بنیاد جهانی سبزمنش از دوستان دعوت به عمل می اورد تا در این برنامه شکوهند حضور به هم رسانیده و به زیبایی محفل بیافزایند.

به گزارش عقاب نیوز به نقل از کتاب(غزل گستران سبزمنش)، تألیف دکتر بسم الله شریفی(موسس و دبیرکل اجرایی بنیاد جهانی سبزمنش) زندگی نامه مختصر پروفسور سیدحسن امین را اینجا خواهید خواند:

پروفسور سیدحسن امین(حقوق‌دان، تاریخ‌دان، فیلسوف، ادیب نویسنده، مترجم و شاعر) در ۷ آذر/ قوس ۱۳۲۷ در سبزوار/ ایران متولده شده است. پدرش استاد سید علی­نقی امین(عالم دین، مؤلف وسخنور) و پدر بزرگش امین الشریعه­(از علمای مشروطه­خواه) از بزرگان عصرخود بودند.

پروفسور، اولین کتاب خود را در سال ۱۳۴۳ با عنوان «ترانه فرشتگان» به چاپ رساند. دیپلم­ادبی خود را در سال ۱۳۴۵ خورشیدی از دبیرستان دکتر غنی سبزوار با احراز رتبه­ی اول در کلیه­ی دبیرستان­های خراسان بزرگ کسب نمود و سپس در مهر ۱۳۴۵ در دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران در رشته­ی حقوق قضایی به تحصیل پرداخت. امین در سال ۱۳۴۹مقطع کارشناسی را به پایان برده و در همان­سال به انجام خدمت نظام وظیفه می‌رود، پس از اتمام آن در سال۱۳۵۱ در مقطع کارشناسی­ارشد حقوق خصوصی در دانشگاه تهران پذیرفته شده در سال ۱۳۵۳ آن را به پایان رساند؛ و در خارج از دانشگاه به خواندن فلسفه نزد استادان حوزه­ی فلسفی تهران پرداخت.

سیدحسن امین در سال ۱۳۵۴ خورشیدی (۱۹۷۵میلادی) برای ادامه­ی تحصیل به انگلستان رفت و دکتری تخصص­(­پی­. اچ­. دی ) خود را از دانشگاه “گلاسکو” در رشته­ی حقوق بین­الملل و سرانجام بعد از تدریس چهارده سال تمام وقت از ۱۳۵۷ تا ۱۳۷۱ در اردیبهشت سال۱۳۷۱­(برابر اول آوریل ۱۹۹۲) به سمَت پروفسور (استاد صاحب­کرسی) professor در دانشگاه گلاسگو کالیدونیا ارتقاء پیدا کرد و در آنجا دانشجویان فراوانی را در مقطع کارشناسی ارشد و دکتری حقوق تربیت نمود که مشهورترین آن‌ها حسن­روحانی، رئیس‌جمهور پیشین ایران می­باشد.

آقای­امین، مؤلف حدود70 عنوان کتاب و بیش­تر از 200 مقاله علمی- پژوهشی­است و بالای 250 عنوان کتاب، مقدمه و تقریظ نوشته است.

(شاهنامه امین) مهم­ترین اثر سید حسن امین است که به صورت نظم در مورد حماسه، تاریخ، ادبیات، فلسفه، فرهنگ، دین، حقوق و سیاست در تکمیل و تتمیم شاهنامه­فردوسی در هفت جلد نوشته شده‌است.

امین رئیس انجمن ادبی ایران، استاد افتخاری دانشگاه حکیم سبزواری، صاحب­کرسی  فلسفه حقوق در مجمع فلاسفه ایران، رئیس هیئت مدیره انجمن هم­اندیشان ایران فرهنگی و دارای پروانه وکالت در ایران و انگلستان، است. او بتاریخ 23 قوس/ آذر1400 به بنیاد جهانی سخن­گستران سبزمنش با افتخار پیوست و اکنون به عنوان عضو شورای مؤسسان در سمت دبیرکل علمی- پژوهشی بنیادجهانی سبزمنش افتخار آفرینی دارد.

 

عمری­ست تا اندوه بی­اندازه­ام را، هر روز در این کهنه دفتر می­نویسم

امروز اما شعر نغزِ تازه­ام را، طورِ دیگر، ای صبحِ باور می­نویسم

 

خشکیده بودم ریشه­ی احساس و ناگاه، از معجزِ دریا کنارِ چشم سبزت

زد شاخه­ی طبعم جوانه، پس به دلخواه، امروزشعری تازه و تر می­نویسم

 

تا هیچ­کس راز مگویِ من نداند، وین نامه­ای پُر آرزویِ من نخواند

تا از تو پیغامی به سوی من رساند، این نامه بر بالِ کبوتر می­نویسم

 

ای عشق من! ای سرنوشتم! ای سرشتم! ای مسجد من! ای کِنِشتم! ای بهشتم!

صدبار اگر صد نامه از عشقت نوشتم، صدبار دیگر نامه از سر می­نویسم

 

ای باطل و حق، حاصل رد و قبولت! بر غیرت از غیرت خطِ بطلان کشیدم

در کارزارِ عشقِ پاکت گر شهیدم، با خونِ خود الله اکبر مینویسم

 

 

هرجا روی، پا جایِ پایت می­گذارم، هرکجا که هستی یادِ تو در خاطرم هست

وین شعر شورانگیز را هرجا نگارم، در سایه­ات ای سروِ کشمر می­نویسم

 

می­شویم این اوراق را از لفظ و معنی، سر مشقِ من عشق سپیدِ روشنِ توست

شویم چو دفتر در سرشکِ ارغوانی، این شعر را در خون شناور می­نویسم

 

ای گیسوانت رشته­ای جان پرور عشق، ای بازوانت بال دولت­گسترِ عشق

پرواز من باشد چو با بال و پرِ عشق، نام تو را بر بام و بر در می­نویسم

 

لوح سپاس دولتت را جان سپاران، در قاب یک باغِ گلِ خندانِ وحشی

با مهر و امضای بهار و خاک و باران، بیرون ز مرز هفت کشور می­نویسم

 

سرخوش به میدانِ شهادت مست و چالاک، عین القضاتِ غرق خون روسپیدم

حلّاجِ وقتم وین شهادت نامه، بی­باک، بر دار اگر رفتم، مکرر می­نویسم

 

این چامه را محضِ سپاسِ دیدن تو، ای در لبانت سُکر صد خُم­خانه جاری

سر مست و سرخوش دست اندر گردن تو، بی­منت ساقیّ و ساغر می­نویسم

پروفسور سیدحسن امین