کمیسیون انتخابات بدون درنظرداشت تذکرات احزاب و کمیسیون شکایات، به کار خود ادامه داد تا اینکه منجر به اعلام ابطال آرای حوزه ولایت کابل از سوی کمیسیون شکایات انتخاباتی گردید. اما کمیسیون انتخابات این تصمیم کمیسیون شکایات را سیاسی خواند و تاکید کرد که به کارش ادامه خواهد داد.
با ورود معاون دوم رییس جمهور به موضوع اختلاف پیش آمده میان کمیسیون های انتخاباتی، قرار شد با نظارت کمیسیون شکایات، آرای حوزه کابل بازشماری شده و تصمیم نهایی اتخاذ گردد. اما بازهم اختلاف میان کمیسیون های انتخاباتی حل نشد و اعلام نتیاج انتخابات همچنان در هاله ای از ابهام قرار دارد.
در این میان، نهادهای ناظر بر انتخابات از دولت خواسته اند تا وظایف اعضا و مسوولان کمیسیونهای انتخاباتی را به تعلیق در آورد و تا زمان گزینش افراد جدید در رهبری کمیسیونهای انتخاباتی، کمیتهای از افراد متخصص را تشکیل دهد تا امور انتخاباتی را مدیریت کرده و به این معضل پایان ببخشند.
یوسف رشید رییس اجرایی »فیفا« و از اعضای این اتحاد اظهار داشت که کمیسیونهای انتخاباتی در بخش مدیریت، همکاری و هماهنگی روند انتخابات ناکام عمل کردهاند.
وی افزود: وضعیت جاری نگران کننده بوده و روند انتخابات در افغانستان را با چالش جدیدی روبر کرده است که میتواند عواقب خطرناکی در پی داشته باشد.
نهادهای ناظر بر انتخابات از ابطال آرای حوزه های انتخاباتی در کابل که اصل عادلانه بودن انتخابات در آن نقض شده است حمایت میکنند و خواستار اجرا شدن این روند در سایر ولایتها هستند. بر اساس قوانین انتخاباتی افغانستان در صورت خدشهدار شدن اصول عادلانه انتخابات در حوزههای انتخاباتی کمیسیون شکایات انتخابات میتواند با ابطال آرا خواستار برگزاری مجدد انتخابات در آن حوزه شود. در نتیجه کمیسیون انتخابات افغانستان نیز مکلف است تا در مدت هفت روز زمینه برگزاری مجدد انتخابات پارلمانی را فراهم کند، اما در شرایط کنونی کمیسیون انتخابات توان اجرای آن را ندارد.
ما از مدت ها است که تاکید داریم انتخابات نمایشی در کشور بیشتر به یک فریب شبیه است تا انتخابات! زیرا زمانیکه رفتن افراد به مجلس یا شوراهای ولایتی و یا هم تعیین رییس جمهور بر اساس رای مردم نیست، پس چرا مردم را اذیت می کنید و با فریب و نیرنگ بگونه ای وانمود می سازید که انگار رای مردم در تعیین نماینده مجلس و نماینده شورای ولایتی و رییس جمهور تاثیر دارد؟
همان هایت هایی که تعیین کننده افراد در پست های کلیدی کشور هستند، همانها هم برای دیگر امور مانند انتخاب نمایندگان مجلس تصمیم بگیرند و خیال مردم را از بابت راحت کنید.
اما از آنجایی که بنای دموکراسی غربی بر اساس فریب و خدعه و نیرنگ بنا نهاده شده است، باید در همه زمینه ها این نیرنگ ها مردم را سرگرم نگهدارند تا از لحاظ روانی احساس کنند که در حکومت ها سهیم هستند و حقوق آنها درنظر گرفته می شود. ولی در افغانستان این مورد با افتضاح آغاز و با خیانت به نتیجه می رسد.
همانگونه که وزارت دفاع برای دفاع از مردم فریب است، همانگونه که وزارت داخله در تامین امنیت مردم فریب است، همانگونه وزارت معادن در حفظ و استخراج معادن فریب است، همانگونه که وزارت مبارزه با مواد مخدر در مبارزه فریب است، همانگونه که شورای صلح در آوردن صلح فریب است، همانگونه که کمیسیون انتخابات نیز در انتخابات و ارزشگذاری به رای مردم فریب است.
جالب اینجا که هنوز یک تعداد آدم نافهم و یا خوشباور به دنبال اینها روانند و می پندارند که واقعا اساس دموکراسی در حال پیاده شدن است و آنها در سایه دموکراسی غربی به حقوق شان می رسند!
اینها همه شما در طول چهار دهه فریب داده اند و اینک نیز به همان منوال در حال فریب خوردن هستید. تاکی می خواهید اعتماد کنید و خوشباور باشید. باور کنید که این خوشباوری نیست، بی عقلی است، نادانی است، بی خردی است…
بنام دموکراسی همه را دزد یا قاتل یا فاسد یا جنایتکار یا لوده و یا روانی کرده اند و نامش را گذاشته اند دموکراسی و حقوق بشر و حقوق زنان و…
اگر هنوز کمی عقل در شما سردمداران باقی مانده است بخود بیایید و خود را از معرکه های فریب دموکراسی بیرون بکشید تا به تبع شما مردم نیز بر اوضاع و احوال خود و پیرامون خود واقف شوند.
Comments are closed.