نشست صلح افغانستان در مسکو با حضور نمایندگانی از ایران، چین، پاکستان، تاجیکستان، ازبکستان، ترکمنستان، قزاقستان و هند به همراه نماینده هایی از گروه طالبان به شمول شیرمحمد استانکزی، محمد سهیل شاهین، مولوی ضیا الرحمان مدنی، عبدالسلام حنفی و شهاب الدین دلاور و نماینده هایی از شورای صلح افغانستان بنام های حاجی دین محمد، حبیبه سرابی، عبدالخیبر اچقون و عطاالرحمان سلیم برگزار شد و ظاهرا بدون نتیجه مشخصی پایان یافت.
نماینده های هیات شورای صلح انتظار داشتند که با نماینده های طالبان بر سر یک میز به گفتگو و مذاکره بنشینند ولی هیات طالبان حاضر به این کار نشده تاکید کردند که تا زمان خروج کامل نیروهای خارجی از افغانستان با دست نشانده های دولت افغانستان هیچگونه ملاقاتی نخواهند داشت. اعضای دفتر سیاسی طالبان تاکید کردند که دولت افغانستان فاقد مشروعیت سیاسی و اجتماعی است بنابراین صلاحیت مذاکره با این گروه را ندارد.
اما حاجی دین محمد در موقع پذیرایی خود را به نماینده های طالبان رسانده و دقایقی با آنان گفتگو کرد.
استانکزی رییس هیات طالبان در کنار اینکه نشست با هیات حکومت افغانستان را رد می کند، احزاب سیاسی را به رسمیت شناحته اعلام کرد که طالبان تماس‌ها و روابطی با شماری از احزاب و اقشار سیاسی جامعه افغانستان دارند و آماده مذاکره با احزاب سیاسی کشور می باشند.
با این وجود، محمد محقق معاون ریاست اجرایی اعلام کرد که احزاب سیاسی افغانستان به نشست صلح مسکو دعوت شده بودند، اما رهبران حکومت وحدت ملی از شرکت آنها در این نشست ممانعت کردند.
سفارت روسیه در کابل از عطامحمد نور، حامدکرزی، محمد محقق و شماری دیگر از رهبران سیاسی افغانستان برای شرکت در نشست صلح مسکو دعوت کرد.
در کنار اینکه وزارت خارجه افغانستان در اعلامیه‌ای تأکید کرده بود که افغانستان در نشست مسکو شرکت نمی کند، علاوه بر نماینده های شورای صلح حکومت، عبدالقیوم کوچی، سفیر پیشین افغانستان در روسیه نیز در نشست مسکو شرکت داشت.
و اما نتیجه نشست صلح افغانستان در مسکو:
از نشست صلح افغانستان در مسکو اینگونه برداشت می شود که بدون هیچ نتیجه پایان یافته است در حالیکه اینطور نیست! این نشست، علاوه بر اینکه روسیه قدرت کشاندن طالبان را به مسکو به رخ آمریکا کشید، به نحوی ابتکار عمل نماینده های سیاسی طالبان را در دست گرفت و بگونه رسمی آنان را در آینده سیاسی افغانستان به رسمیت شناخت.
طالبانی که دست پرورده آمریکا و پاکستان بودند و دیگر برای آمریکایی ها زمان فعالیت شان به پایان رسیده و باید داعش جای شان را در افغانستان بگیرد، امروز به دامان روسیه کشانیده شدند.
احتمال می رود که دیروز آمریکا با کشانیدن مجاهدین به پاکستان و تحریک و تجهیز آنان باعث شکست روسیه در افغانستان شد و امروز روسیه با کشانیدن طالبان به مسکو، در پی انتقام از آمریکایی ها باشد.
هرچند طالبان حرف تازه ای در نشست مسکو نداشتند و همان خواسته های قبلی خود را مطرح کردند اما جدیت شان برای مبارزه با آمریکایی ها، روسیه را برای انتقام امیدوار می کند.
طالبان شروط خود از جمله حذف رهبران این گروه از فهرست تحریم‌های سازمان ملل، آزادی زندانیان طالبان و به رسمیت شناختن دفتر سیاسی طالبان در دوحه قطر را بار دیگر مطرح کردند.
آنان همچنان خواهان توقف تبلیغات منفی علیه امارت اسلامی افغانستان شدند.
بطور یقین برنده درازمدت این نشست روسیه خواهد بود و برنده کوتاه مدت آن طالبان هستند. آنان بگونه رسمی از یک تریبون جهانی در کنار نماینده های کشورهای همسایه مواضع شان را اعلام کردند و بطور غیر رسمی پشتیبانی آن کشورها را بدست آوردند. زیرا کشورهای همسایه افغانستان از رشد داعش که با کمک آمریکایی ها و عرب ها در افغانستان گسترش میابد، نگران امنیت مرزهای شان هستند و طالبان تنها قدرت نظامی است که تا کنون عملا با داعش مبارزه کرده است، برخلاف ادعاهای دولت افغانستان که اول وجود داعش را انکار می کرد و حالا هم در جابجایی و تجهیز و نجات آنان از محاصره های طالبان، به آمریکایی ها کمک می کند.
در هر حال، با نشست مسکو، صلح افغانستان با چالش های بیشتری روبرو می شود، زیرا طالبان از این ببعد با کمک روسیه و ایران و کشورهای آسیای میانه بیشتر تجهیز و تمویل خواهند شد و آمریکا برای تنبیه روسیه و ایران، داعش را بیشتر حمایت کرده و حوزه نفوذ داعشی ها را در افغانستان گسترش می دهد تا روسیه و ایران و چین نتوانند جلوی نقشه های آمریکایی در منطقه را بگیرند.
اگرچه قاطعیت روسیه برای نابودی داعش در سوریه و عراق باعث نابودی و فرار شان شد اما در افغانستان بعید بنظر می رسد که روسیه به این زودی وارد مراحل جدی رویارویی با آمریکایی ها شود و این مساله خود سبب می گردد که تا سالهای دیگر جنگ در افغانستان ادامه داشته باشد. (afghanpaper
Comments are closed.