بدون تردید انتخابات و امنیت دو پدیده ناگذیر ملی است که لازم است فارغ از گرایش‌ها و دلمشغولی‌های سمتی، زبانی، فرقه ای و قومی مورد توجه ملی قرار گرفته و هرکدام بر بنیاد وزن و سنگینی خود مورد صیانت و حمایت قرار گیرد. انتخابات، شاخصه اصلی نظام سیاسی و حاکمیتی کشور و یک خواست و مطالبه تاریخی مردم ما بوده است که بربنیاد آن تمامی مقدرات رفاهی، اقتصادی، امنیتی، سیاسی و اجتماعی و روابط بین المللی ما تنظیم گردیده و براساس آن، انتظاریک جامعه مرفه و مترقی بر اساس عدالت اجتماعی، حفظ کرامت انسانی، حمایت حقوق بشر، تحقق دموکراسی، تأمین وحدت ملی، برابری بین همه اقوام و قبایل و انکشاف متوازن در همه مناطق کشور، شکل می‌گیرد. بدیهی است اگر چنانچه نظامی با این صلاحیت‌ها و اثرگذاری‌های جدی و تحول آفرین بدون حضور و مشارکت شهروندان افغانستانی شکل بگیرد، تمامی دست‌آوردهای دموکراسی خواهانه مردم ما درطول قرن ها برباد رفته و تمامی فداکاری‌ها، ایثارگری‌ها، شهادت ها، آوارگی‌ها و رنج های بیشمار مردم ما بدون کدام نتیجه ملموسی به شکست و بی بهره گی خواهد انجامید. شهروندان افغانستانی، باید هوشمندی اجتماعی و درایت سیاسی خودرا در زمینه حفظ و مراقبت از دست آوردهای اصلی سیاسی و حاکمیتی هم چون جمهوریت و مردم سالارانه بودن نظام سیاسی شان، تقویت بخشیده و به هیچ کسی اجازه ندهند که به ارکان اصلی نظام شان خسارت زده و زمینه برگشت به عقب را برای شهروندان افغانستان تمهید نماید. این خواست خواست ملی است که تمامی اقشار و اصناف اجتماعی افغانستان در طول تاریخ حیات سیاسی شان آن را فریاد نموده و برای رسیدن به این آرمان بلند و جاودانه، رشادت‌ها و از خود گذری‌های بی مانندی را رقم زده و در این مسیر شهداء گرانقدر و فروان را تقدیم کشور، مردم و اهداف شان نموده است. برهمین اساس انتخابات از اولویت‌های تمامی دوره‌های انتخاباتی نظام سیاسی و بخصوص این دوره کشور به حساب می‌آید تا براساس آن نظام دلخواه و نمایندگان مورد قبول شان را تعیین نماید. هرچند ممکن است که مسیر انتخابات نیز دچار مشکلات و نارسایی های زیاد باشد ولی در عین حال مردم افغانستان نباید اجازه دهد که اصل پدیده انتخابی بودن نظام شان با غفلت‌ها و دلخوری‌های ایجاد شده قربانی شود. برهیمن اساس ضروت است که به پای این آرمان بلند، در هر حالتی بایستد و سوسوی این چراغ را زنده نگهدارد. در سوی دیگر اما؛ هر چند پدیده امنیت بیشتر از پدیده انتخابات قابل طرح می‌باشد ولی درهم تنیدگی این دو پدیده هم سطحی الزامات و ضرورت‌های هردو را بصورت متقابل تبیین می‌نماید. این هم سطحی از آنجا ناشی می‌شود که انتخابات، نظام سیاسی و نوع نهاد حاکمیتی کشور را تعیین نموده و براساس آن، رویکردها و پالیسی های امنیتی را مشروعیت بخشیده و اجرایی می نماید و در حقیقت، پدیده انتخابات، نقش مستقیمی را در تآمین و عدم تآمین امنیت به عهده داشته و دور نمای امنیتی کشور را معیَن و محدوده گذاری می‌نماید. به بیان دقیق‌تر، امنیت زیر بنای اساسی تمامی روندهای حیاتی جوامع انسانی را به عهده داشته و بدون امنیت هیچ پلان و برنامه سیاسی، اقتصادی، رفاهی و توسعه ای به سرانجام نرسیده و اصولا قابلیت انجام خود را از دست می‌دهد. در این رابطه پدیده انتخابات از ضرورت‌های در هم تنیده با امنیت امروز کشور ما است که ارتباط مستقیمی با گزینش و مشخص کردن سیاست‌ها و راهکارهای امنیتی و اجرایی شدن پلان‌ها و برنامه‌های آن به عهده دارد.
اما نکته اصلی که در این نوشته روی آن باید متمرکز شد، تآمین امنیت برای شهروندان کشور جهت اجرای حق انتخاب آنان می باشد که لازم است مورد توجه جدی حکومت و حامیان بین المللی افغانستان قرار بگیرد. پدیده نا امنی در این روزها که پروسه انتخابات شورای ملی و شورای ولسوالی‌ها که در دستور کار حکومت و نهادهای مسئول قرار گرفته است، بیش از هرزمان دیگر سلطه روانی خودر ا تثبیت نموده و از نظر فیزیکی نیز بر میزان وگستردگی جنگ، انتحار و انفجارهای هدفمند در گوشه گوشه کشور به راه افتاده است. روشن است که تشدید جنگ، انفجار، تخریب و ویرانی کشور جهت به ناکامی کشاندن نظام سیاسی کشور و بخصوص حکومت و دستگاه های اجرایی برای برگزاری انتخابات که مشروعیت حاکمیت سیاسی را در پی دارد، طراحی و عملیاتی شده است. برهمین اساس لازم است که حکومت افغانستان پدیده امنیت را مورد توجه و بررسی همه جانبه قرار داده و عکس العمل مناسب و جدی جهت تآمین آن اتخاذ نماید. متآسفانه حکومت و هیآت رهبری آن در چنین موارد بسیار منفعلانه عمل نموده و حتی نتوانسته است افکار عمومی را در جهت اطمینان دهی از برنامه‌ها و پلان‌های امنیتی شان توجیه و متقاعد سازد. حکومت نتوانسته است که هیمنه روانی کشتار و نا امنی‌هارا مدیریت نموده و روحیه شجاعت و نترسی ملی را احیا و حفظ نماید و هم چنان در عرصه عملی نیز هر روز جنگ و کشتار دامن گیر مردم گردیده و حتی در ساحه‌های حفاظت شده امنیتی، ترور، انتحار، گروگان گیری و تخریب با شدت هر چه تمام تر انجام می پذیرد. بدیهی است که در چنین وضعیت، شهر وندان کشور حفظ جان شا ن را مقدم براستفاده از حقوق سیاسی چون انتخابات دانسته و در پروسه اداری انتخابات ورود نمی‌کنند. علاوه برآن که حکومت برنامه ویژه و موثر امنیتی برای انتخابات روی دست نداشته است، برنامه های اداری انتخابات نیز ناامنی های زیادی را موجب شده است. به صورت مشخص علامت گذاری تذکره‌های تابعیت شهروندان افغانستانی از ناسنجیده ترین برنامه‌های است که بدون تحلیل و بررسی‌های امنیتی به صورت خام و ابتدایی ارایه و زمینه‌های ارتکاب جنایت و عملی شدن پلان‌های مجرمانه گروه های مسلح ضد دولتی را تمهید نموده است. علاوه برآن رویه تذکره دهی و ثبت نام از رای دهندگان نیز بدون هیچ تحلیل و بررسی امنیتی به مرحله عمل گذاشته شده و به عنوان مشخص ترین اهداف آماجی برای گروهای دهشت افگن و تروریستی در آمده است. در این میان اما؛ عدم اقدامات و عکس العمل مشخص حکومت در برابر اقدامات تروریستی و سکوت منفعلانه آن تاثیرات ویران کننده روانی برجای گذاشته و امید مردم به اقتدار حکومت و حامیان بین المللی شان کاملا ازدست رفته است. برهمین اساس آن عده از تحلیل ها قوت می‌گیرد که حکومت و حامیان بین المللی شان برای اهداف خاص دیگری در حرکت است و امنیت، رفا و آسایش مردم افغانستان هیچ جایگاه در برنامه های حکومت و حامیان بین المللی شان نداشته و جان مردم افغانستان وجهه ای برای مشروعیت و یا ناگذیری حضور نیروهای خارجی و حکومت گران افغانستانی بیش نمی‌باشد.برهمین اساس پیشنهاد می‌گردد که: 1. لازم است حکومت افغانستان و حامیان بین المللی شان بخصوص ایالات متحده آمریکا تامین امنیت و قطع جنگ در افغانستان را در اولویت کاری شان قرار دهد. 2. سیاست های جنگی و امنیتی کشور از حالت انفعالی خارج گردیده و به صورت تهاجمی نقطه های تهدید را در سراسر کشور چند برابر ویران و نابود نماید.
3. سیاست های معافیت از مجازات‌ها را کنار زده و مجرمین امنیتی را به سرعت محاکمه و مجازات نماید.4 . رویه های توزیع تذکره و ثبت نام از رای دهندگان را از مراکز ثابت به مراکز سیار تبدیل نموده و برای الصاق علامه و استیکرهای انتخاباتی راه حل دیگری غیر از چسپاندن در تذکره تابعیت جستجو نماید.
5. به صورت کلی پلان‌های امنیتی را مورد بازنگری جدی و کارشناسانه قرار داده و روش‌های کم هزینه تری را جستجو و عملیاتی نماید. اسحاق عارفی
Comments are closed.