معلم رسا ترین آواز خاموشی و سکوت است که در این کشور، آرام و سربه زیر فریادهای علم، ادب، اخلاق، صلح و رواداری را مسکوت و خاموشانه پژواک می‌کند. انتظارات یک معلم در هیچ رسانه ای باز تاب نمی‌یابد تو گویی در طبیعت معلم انتظار جوانه نمی زند و یا فطرت معلم زمینه مساعدی برای بذر افشانی مطالبات و نیازمندی‌های ابتدایی آنان نمی‌باشد. معلم در هیچ پلان و پالیسی کشوری و ذهنیت شهروند افغانستانی اولویت و جایگاه-نه مرجح!-که طبیعی خویش را نمی تواند احراز نماید. قصه معلم روایت افسانه های تخیًلی است که هیچ گاهی عینی نشده است. معلم، مربی و آموزش دهنده تمام فضیلت‌های انسانی بشر افغانستانی است ولی در عین حال هیچ ذهن افغانستانی به انتظارات و نیازمندی های این موجود فضیلت مدار درگیری و پیچیدگی پیدا نمی‌‌کند. معلم معاش کافی لازم ندارد، معلم خانه و سرپنا لازم ندارد، معلم بیمه صحت و عمر لازم ندارد، معلم صندوق اعانه لازم ندارد ولی با تمامی نداشته‌های خویش فضیلت و خیر را ایجاد و انتشار داده و مسئولیت تربیت کوچک و بزرک این کشور را به عهده داشته است.
معلم در فازهای دیگری نیز مکلفیت یافته است، حضور خاموشانه در کمپین‌های انتخاباتی و ورود در بازی‌های سیاسی! ضرورت می‌شود که فضیلت های معلم در تکت های انتخاباتی هزینه شود! معلم در چنین چرخه های زمینیمیشود و نیازمندی های معلم به شمارش گرفته می شود. معلم معاش متناسب در یافت می‌کند، برای معلم مسکن و منزل و شهرک‌های رهایشی ساخته می‌شود و برای معلم امتیازات فروان در نظر گرفته می‌شود. معلم اما؛ خاموش و بی صدا از ورودش در تکت های انتخاباتی اطلاع نیافته و هرصبح و شام با حس قوی مسئولیت، به تعلیم و تربیت اولاد این وطن همت می‌گمارد.
دورتر نرویم، معلم یکی از فاکتورهای انتخاباتی تیم تحول و تداوم که هم اکنون زمام مدیریت کشور را به عهده دارد، نیز بود. معلم در این آدرس انتخاباتی زمینی و با نیازمندی‌ها و مطالبات طبیعی توصیف و در تیم تحول و تداوم راه یافته بود. برای معلم مسکن و سرپناه و سهولت‌های دیگر در این تیم انتخاباتی در نظر گرفته شده بود ولی در فردای پس از پیروزی این تیم، معلم، دوباره با فضیلت های شان آسمانی شد و تنها معلم ماند و شعارها و تجلیل های آسمانی! این سخن را تنها من نمی‌گویم، جلالتمآب ریئس جمهور محمد اشرف غنی در مراسم آغاز سال تحصیلی 1397نیز بیان نمود. ریئس جمهور به صراحت اعلان داشت که:« مطابق وعده اش برای معلمین مسکن و سرپنا تهیه می‌کند و در این زمینه به وزارت شهرسازی و مسکن و اداره مستقل اراضی کشور دستور داده است تا یک طرح عملی را آماده کنند. آقای ریئس جمهور در بخش دیگر از سخنانش گفت که صندوق قرضه برای معلمین از سوی وزارت مالیه ایجاد خواهد شد.
ریئس جمهور در سخنان شان به چند نکته اساسی اشاره کرده است. اول این که؛ تهیه مسکن و سرپنا و سایر سهولت‌های ضروری برای معلم از وعده های بسیار قدیمی است که توسط ایشان داده شده است که شاخص ترین آن در کمپین های انتخاباتی بوده است. دوم اینکه؛ این وعده تا پیش از این، جایگاه خودرا به عنوان یکی از طرح های بنیادین و اساسی حد اقل در عرصه اجرایی باز نیافته و تا هنوز طرحی جهت اجرای این وعده انتخاباتی تهیه و تدوین نشده است. سوم اینکه؛ زمان اجرا این وعده فرا رسیده و این طرح ضمن پلان بزرگ که برای توسعه معارف کشور گرفته شده است گنجانده شده و رسیدگی به مطالبات معلمین در اولویت قرار گرفته است. چهارم اینکه؛ به صورت مشخص وزارت شهرسازی و مسکن و اداره مستقل اراضی، برای ارایه طرح عملی ایجاد مسکن و وزارت مالیه برای ایجاد صندوق قرضه برای معلمین، مسئولیت داده شده است تا اقدامات اجرایی را جهت تحقق وعده های ریئس جمهور روی دست بگیرد.
هرچند این اقدامات بسیار دیرتر از انتظارات که در تکت انتخاباتی تیم تحول و تداوم ایجاد شده بود، در اولویت قرار گرفته است و لی در عین حال افکار عمومی و به خصوص جامعه معلمین کشور، با صبوری و فضیلت مداری همیشگی شان، چنین اقدامات را به فال نیک گرفته و از آن استقبال می‌نماید. مسکن و صندوق قرضه برای معلمین یکی از طرح های بنیادی و اساسی است که ذهن و ضمیر معلم را قدری آسودگی بخشیده و آنان را به انجام وظایف و مسئولیت‌های شان مصمم تر و جدی‌تر می‌نماید و هم اینکه این گونه طرح‌ها یکی از نیازهای اساسی کشور جهت توسعه بنیادین صلح، امنیت، رفاه، گسترش علوم و فن آوری های لازم و ضروری می‌باشد، جای تردیدی در آن وجود ندارد، ولی سخن در این است که اراده جدی برای عملی کردن این طرح تا چه میزان واقعی و قابل عمل می‌باشد.
فرضیه های بسیاری در کنار خوشبینی های پدید آمده از وعده های رئیس جمهور برای معلمین قابل طرح است که آیا چنین طرحی صرفا و صرفا برای کمپین های انتخاباتی نیست؟ آیا اعلان این گونه طرح های قابلیت اجرایی دارد و آیا امکانات و بودجه لازم برای آن اختصاص داده شده است؟ و صدها آیاها و چند و چون های که در حاشیه اعلان این خبر مسرت بخش وجود پیدا کرده است، اراده حکومت را در این مورد محک خواهد زد. این تردیدها تردیدهای واقعی است که حکومت مسئولیت دارد که آن را با حساسیت و جدیت لازم تعقیب نموده و به عمل برساند.
وعده مسکن به خصوص یکی از پیچیده ترین موضوعات که تیم انتخاباتی تحول و تداوم روی آن انگشت گذاشته بود. مسکن برای تمام شهروندان افغانستان از وعده های اصلی و جدی ریئس جمهور و تیم رهبری کننده حکومت وحدت ملی بود که هنوز به مرحله عمل نرسیده و حتی موفق به تدوین پلان های شهری، شهرک های رهایشی نشده و حتی زمین آن را نیز موفق نشده است که برای اتباع مستحق کشور اعطا نماید.
در همین رابطه نباید ناگفته گذاشت که تهیه مسکن برای معلمین نمی تواند جدا از طرح های کلان توزیع مسکن برای شهروندان مستحق کشور، مورد توجه قرار بگیرد. لذا لازم است که تهیه و توزیع مسکن به عنوان یک پالیسی کلان ملی با قابلیت اجرا لازم در دستور ویژه حکومت قرار گرفته و به این مشکل رسیدگی کند. مسکن اکثریت قاطع سرمایه های ملی و مردمی را به سمت خود کشیده و از رشد معقول سرمایه گذاری در بخش های دیگر کشور فرو کاسته است.
محمد اسحاق عارفی
Comments are closed.