۱ـ نام و تخلص:
محمدرجب رضوان
۲ـ نام پدر: عبدالغنی
۳ـ سال و محل تولد: 16 آذر 1374در قریه بورلک ولسوالی چهاربولک ولایت بلخ زمینی شده است.
۴ـ تحصیلات: دانشجوی رشته شرعیات دانشگاه بلخ.
۵ـ فعالیت های فرهنگی و ادبی: در یادداشت ارسالی اش نگاشته است:( دو سال اخیر به شعر رو آوردم بیشتر در تنپوشه های غزل و رباعی میسرایم وتحقیقات ادبی در فنون ادبی دست والای دارم در بخش های عروض، دستور زبان کتب آماده به چاپ دارم. یک سال میشود باشاعران مزار تبادل اندیشه دارم و عضویت ممتاز انجمن های فرهنگی بلخ هستم.
۶ـ حالت مدنی: مجرد
۷ـ نمونه های کلام:
گاهی دلت را با دلم نزدیک می سازی
اینگونه من را لحظه لحظه شیک می سازی
هربار گفتی پیش تو می آیم و افسوس
با چالش و نیرنگ خود تخنیک می سازی
من ساکتم انگار چون بیت غزل خالی
آیی به ذهنم شعر را تحریک می سازی
با واژه های خسته ات هر بار می باری
تصویر اشعار مرا تاریک می سازی
بعضن ترا در صفحه دیوار می بینم
باجلوه ات دیوار را انتیک می سازی
گاهی کنار روزنه در پلک چشمانم
می گردی و یک فصل رومانتیک می سازی
نشسته با سکوت ها در این اطاق بی کسی
حضور ها شکسته شد از انفلاق بی کسی
مرا احاطه کرده ای به چارچوب گیج و مات
چرندیات چند خود نکو مزاق بی کسی!
بهانه های چند را گذار در ذباله ها
چو واژه واژه در غزل بیا سراغ بی کسی
بیا به هم بزن صدا مرا کنار خود بگیر
برقص و خنده ها بکن بگو طلاق، بی کسی!
تو رفتی و نشسته ام میان واژه های سرد
غزل به قید مانده با غم و فراق و بی کسی و…
آن سوتر خانه کنج دیوار بلند
در سایه شاخ یک سپیدار بلند
یک صبح بهار، در کنار برکه
پر می زد خیل سار، با جار بلند
من خنده گل را به چکاوک گویم
از ویژه گی بهار یک یک گویم
من آمده ام آمده ام آمده ام
تا بر همه سال نو مبارک گویم
در شماره ۳۲ هفته نامه سبزمنش نیز نشر شده است!
Comments are closed.