۱ – نام و تخلص:
۲ -نام پدر: نصرالدین
۳- سال و محل تولد: سال 1370 خورشیدی در والسوالی خلم – مزار شریف متولد شده است.
۴- تحصیلات: فارغ التحصیل دانشکده انجنیری – دانشگاه بلخ.
۵ -فعالیت های فرهنگی و ادبی: شاعر، فعال فرهنگی، استاد دانشگاه وعضو انجمن نویسنده گان بلخ – و خورشید سواران. و همچنان مدیر مسؤل جراید فرهنگی و ادبی انستیتوت نفت و گاز بلخ.
۶ – حالت مدنی: مجرد
۷- نمونه های کلام:
به گرد شمع دلم هر طرف گرفتاری
بیا بسوز بپایم اگر توان داری
شبیه سگرت نیم کاله بین انگشتت
بسوزم هر چقدر بر لبت نمیاری
ترا و قوم ترا مادرم نمی بخشد
اگر چه رفت دوسه هفته هم طلب گاری
به قدر عمر خودم پیسه و طلا گفتند
ترا نشد که بگیرم به قسم اجباری
شبانه برفی و آغاز صبح باران است
برو که خسته شدم از هوای تکراری
مرا به کشتی بگیر و سوار دریا کن
بمان به حال خودش هر طرف که شد جاری
. . . . . .
از اینجا می روم با گریه هایم شام، باور کن
به حرف شاعر بیچاره و بد نام باور کن
نیامد باورت در زنده گی هرگز به عشق من
بیا حالا به زندان موقع اعدام، باور کن
در اینجا جانور وحشی تر از انسان نمی باشد
به سگ های که می گردد بروی بام ، باور کن
بیا ! اینجا زبان مردمان پخته نا پاک است
به قلب نا پسند بچه های خام، باور کن
به این باور نکردی که تمام شهر عاشق بود
ولی وقتی دوتا دل می شود ادغام، باور کن
نمی گویم مرا در ذهن خود بالا ببر جانم !
به حرفم از شروع قصه تا انجام، باور کن
سرود درد و ستم در گلوی دریا بود
دمی که نامه عاشق بروی دریا بود
هوا گرفته بود و آسمان فقط بارید
فضای خالی هر کوچه بوی دریا بود
میان شانه تو شکل کشتی های سوراخ
بروی سینه من تابلوی دریا بود
قدم زدی به عقب ، هر قدر که دور شدی
نگاه خیره چشمت به سوی دریا بود
دوباره رفته به صحرای بی علف دیدی
هنوز هم کسی در جستجوی دریا بود
Comments are closed.