امروز شعیه و سنی در حقیقت تاریخ اسلام و میراث بزرگ اسلامی بایکدیگر شریک اند و آنچه امام حسین (رض) برای امت اسلامی به جا گذاشت فراتر از آن است که بتوان آن را به قوم و قبیله و یاهم مذهب خاصی منسوب کرد. حضرت امام حسین متعلق به تمام جهان اسلام بوده و هیچ نسبتی به مذهب و یاهم قبیله خاص نداشته است، زیرا بینش اسلامی متحد و پیرو بر اصول و اساسات قرآن و حدیث مبارک میباشد. بناً به وضاحت میتوان گفت که حضرت امام حسین و یارانش اشخاصی بوده اند که خود را برای هدایت و پیروی نسل های بعدی از ارزش های جامعه اسلامی قربانی کردند.
زمانیکه یادی از امام حسین (رض) به سر زبان ما جریان پیدا میکند ناخودآگاه اشک در چشمان ما حلقه زده، بند بند وجود ما را به آتش میکشد زمانیکه از کربلا نامی برده میشود همه در ماتم و سوگواری فرو میروند. محرم و یا عاشورا برگ های کتاب سرخ است که امام حسین ( رض) و یارانش خط به خط آنرا با خون های مبارک شان حک کرده اند اما آخرین شب کربلا شب عجیب و درد ناک است، محرم و یا عاشورا برگ های کتاب سرخ است که امام حسین ( رض) و یارانش خط به خط آنرا با خون های مبارک شانحک کرده اند اما آخرین شب کربلا شب عجیب و درد ناک است، لشکر سی هزار نفری در پیشاپیش کاروان عاشورا با شمشیر های برنده صف کشیده اند حسین (رض) شب هنگام یاران خود را جمع میکند و میفرمایند:
من در میان اصحاب جهان با وفاتر و بهتر از اصحاب خود ندیده ام. در میان خانواده ها مهربانتر از خانواده خود نمی شناسم، خداوند همه شما را جزای خیر دهد من به همه شما اجازه میدهم تا در هنگام تاریکی شب اینجا را ترک نمائید زیرا این مردم مرا میخواهند، ولی یاران حضرت امام حسین (رض) میگویند ما دست از تو برنمیداریم نیزه به سینه ای دشمن می کوبیم و تا دسته شمشیر در دست داریم با آنها می جنگیم الی اینکه جام شهادت را بنوشیم، تاریکی شب افراد فاسد که دشمنان واقعی اسلام بودند حضرت امام حسین و یاران وی را به شهادت میرسانند امت مسلمه را برای همیش در محرم و عاشورا سیاه پوش میسازند، اما آنانیکه حقیقت عاشورا را درک کرده اند میدانند که در راه خدا جان دادن ادای دین است.
به هر صورت امام حسین و یاران وی برای صلح و وحدت مسلمین خود را به حق سپردند تا نسل های بعدی جهان اسلام راه درست را پیموده و در مقابل نابسامانی ها در جامعه خود مبارزه نمایند، ولی هستند اشخاص دیگری که با استفاده از نام اسلام افراد بی گناه را با انجام عمل انتحار و ترور از بین میبرند که در اصل این خود نه اساس و نه روش اسلامی بوده بلکه مخالف ارزش های واقعی مکتب اسلام میباشد، در حالیکه امام حسین خود را به رضای حق تسلیم کرد و در مقابل پدیده های منفی که اسلام را خدشه دار میکند مبارزه نمود، حالا این ملت های اسلام باید در مقابل مشکلات و پدیده های منفی مبارزه نمایند و راه امام بزرگ را تعقیب نموده و جامعه واقعاً اسلامی را که مبتنی بر اصل اخوت و صلح باهمی باشد پایه ریزی نمایند. 
Comments are closed.