به مناسبت شصت و هفتمین سالروز فاجعه اشغال فلسطین؛

جمعیت آوارگان فلسطینی در اردوگاه های داخل و خارج فلسطین (گزارش)
بر اساس گزارش های سازمان ملل متحد، گروهک های مسلح صهیونیستی در سال 1948 میلادی 957 هزار فلسطینی را از شهرها و روستاهای خود در سرزمین تاریخی فلسطین آواره کردند و در روز 14 مه همان سال، رژیم صهیونیستی اعلام موجودیت کرد.
آمارهای سازمان مرکزی آمار فلسطین نشان می دهد که در اواخر سال 2014 میلادی جمعیت آوارگان فلسطینی به 5 میلیون و 900 هزار نفر رسید که نزدیک به 5 میلیون و 300 هزار نفر از آنها به صورت رسمی در دفاتر آژانس امداد و کاریابی سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی “آنروا” نام نویسی کرده اند.
از این آوارگان، 1 میلیون و 528 هزار نفر در 61 اردوگاه باریکه غزه، کرانه باختری، لبنان، اردن و سوریه زندگی می کنند و 3 میلیون و 800 هزار نفر مابقی در خارج از اردوگاه های آوارگان و در دیگر نقاط جهان سکونت دارند.
بر اساس گزارش سازمان ملل متحد، 1 میلیون و 300 هزار آواره فلسطینی در باریکه غزه، 914 هزار نفر در کرانه باختری، 447 هزار نفر در لبنان، 2 میلیون و 100 هزار نفر در اردن و 500 هزار نفر در سوریه زندگی می کنند.
آمارهای منتشر شده از سوی آژانس آنروا بر اساس داده های ارائه شده از سوی خود آوارگان فلسطینی به منظور بهره مندی از خدمات سازمان ملل تهیه شده است و تعدادی از آوارگان فلسطینی نیز در مناطق محل فعالیت آنروا زندگی می کنند که بنا به دلایلی حاضر به نام نویسی در دفاتر آن نشده اند.
خبرگزاری بین المللی آناتولی ترکیه با همکاری آژانس آنروا فهرستی از اسامی اردوگاه های آوارگان فلسطینی به همراه مساحت و جمعیت آوارگان در آنها تهیه کرده است که بدین ترتیب است:
نخست: باریکه غزه (8 اردوگاه)
ـ اردوگاه جبالیا:
در شمال نوار غزه قرار دارد و تقریبا 108 هزار آواره فلسطینی در آن ساکن هستند. این اردوگاه بزرگترین اردوگاه آوارگان فلسطینی در میان 8 اردوگاه باریکه غزه است و شهرت آن به خاطر آغاز شکل گیری انتفاضه نخست فلسطین از آن در سال 1987 است.
ـ اردوگاه شاطئ:
یکی از بزرگترین اردوگاه های آوارگان فلسطینی در نوار غزه است که بیش از 82 هزار آواره فلسطینی در آن زندگی می کنند. مساحت آن کمتر از یک کیلومتر مربع است و در سواحل دریای مدیترانه و غرب غزه واقع شده است.
ـ اردوگاه رفح:
در جنوب باریکه غزه و در نزدیکی مرزهای این منطقه با مصر واقع شده است و نزدیک به 99 هزار آواره فلسطینی در آن زندگی می کنند.
ـ اردوگاه بریج:
در وسط باریکه غزه قرار گرفته است و بیش از 31 هزار نفر در آن ساکن هستند.
ـ اردوگاه دیر البلح:
کوچکترین اردوگاه آوارگان فلسطینی در نوار غزه است که در سواحل دریای مدیترانه و شمال غرب باریکه غزه قرار گرفته است و 20 هزار و 500 نفر جمعیت دارد.
ـ اردوگاه خان یونس:
در جنوب نوار غزه قرار گرفته است و بیش از 68 هزار آواره فلسطینی در آن سکونت دارند.
ـ اردوگاه مغازی:
این اردوگاه در وسط باریکه غزه قرار گرفته است و تنها 600 هزار متر مربع مساحت دارد و 24 هزار آواره فلسطینی در آن ساکن هستند.
ـ اردوگاه النصیرات:
اردوگاهی پرجمعیت در وسط نوار غزه است که بیش از 62 هزار آواره فلسطینی در آن زندگی می کنند.
اردوگاه های باریکه غزه با مشکلات خطرناکی مواجه هستند که از جمله آنها می توان به فقر و بیکاری و تراکم بالای جمعیت اشاره کرد؛ به طوری که به گفته “رابرت ترنر” مدیر عملیات های آنروا در غزه، 70 درصد از ساکنان این منطقه را آوارگان تشکیل می دهند و نزدیک به 1 میلیون و 200 هزار نفر زیر نظر آژانس آنروا زندگی می کنند و این آژانس به 800 هزار نفر از آنها کمک رسانی می کند.
دوم: کرانه باختری (19 اردوگاه):
ـ اردوگاه بیرزیت:
در وسط کرانه باختری قرار گرفته است و 160 هزار متر مربع مساحت و 132 هزار نفر جمعیت دارد.
ـ اردوگاه دیر عمار:
در سال 1949 احداث شده است و 160 هزار متر مربع مساحت دارد. این اردوگاه در شمال غرب رام الله قرار دارد و 2400 آواره فلسطینی در آن زندگی م کنند.
ـ اردوگاه امعری:
در سال 1948 احداث شده است و در جنوب غرب رام الله قرار دارد. مساحت این اردوگاه 365 هزار متر مربع و جمعیت آن 10 هزار و 500 نفر است.
ـ اردوگاه جلزون:
در شمال شهر رام الله قرار دارد و مساحت آن 337 هزار متر مربع و جمعیت آن تقریبا 9 هزار نفر است.
ـ اردوگاه سلواد:
این اردوگاه در سال 1972 احداث شده و در شرق رام الله قرار دارد. جمعیت آن تقریبا 600 نفر است.
ـ اردوگاه عین عریک:
این اردوگاه در غرب رام الله قرار گرفته است و مساحت آن تنها 25 هزار متر مربع و جمعیتش 500 نفر است.
ـ اردوگاه نور شمس:
در سال 1952 احداث شده است و 230 هزار متر مربع مساحت و 9 هزار نفر جمعیت دارد. این اردوگاه در شمال کرانه باختری قرار دارد.
ـ اردوگاه طولکرم:
در سال 1950 احداث شده است و در غرب کرانه باختری قرار دارد. مساحت این اردوگاه 180 هزار متر مربع و جمعیت آن 20 هزار نفر است.
ـ اردوگاه دهیشه:
در سال 1949 احداث شده است و در جنوب کرانه باختری قرار دارد. مساحت آن 340 هزار متر مربع و جمعیت آن 9 هزار نفر است.
ـ اردوگاه بیت جبرین:
در سال 1950 احداث شده است و در وسط شهر بیت لحم قرار دارد. جمعیت آن 2 هزار نفر است.
ـ اردوگاه عایده:
این اردوگاه در سال 1950 احداث شده است و در جنوب کرانه باختری قرار دارد. در این اردوگاه 4700 آواره فلسطینی زندگی می کنند.
ـ اردوگاه عسکر:
در سال 1950 احداث شده است و در شمال کرانه باختری قرار دارد. مساحت آن 100 هزار متر مربع و جمعیت آن 16 هزار نفر است.
ـ اردوگاه عین بیت الماء:
در سال 1948 احداث شده است و در شمال کرانه باختری قرار دارد. جمعیت آن 6700 نفر است.
ـ اردوگاه بلاطه:
در سال 1952 احداث شده است و در شمال کرانه باختری قرار دارد. مساحت این اردوگاه 460 هزار متر مربع و جمعیت آن 23 هزار و 600 نفر است.
ـ اردوگاه فارعه:
در سال 1949 احداث شده است و در شمال شرقی کرانه باختری قرار دارد. مساحت این اردوگاه 260 هزار متر مربع و جمعیت آن تقریبا 7600 نفر است.
ـ اردوگاه عروب:
در سال 1949 احداث شده است و در جنوب کرانه باختری قرار دارد. مساحت آن 374 هزار متر مربع و جمعیت آن 10 هزار و 400 نفر است.
ـ اردوگاه فوار:
در سال 1949 احداث شده است و در جنوب شهر الخلیل قرار دارد. جمعیت آن تقریبا 8 هزار نفر است.
ـ اردوگاه عقبه جبر:
در سال 1956 احداث شده است و در جنوب غرب اریحا قرار دارد. جمعیت آن 6400 نفر است.
ـ اردوگاه جنین:
در سال 1953 احداث شده است و در شمال کرانه باختری قرار دارد. مساحت آن 420 هزار متر مربع و جمعیت آن 16 هزار نفر است.
سوم: لبنان (12 اردوگاه):
ـ اردوگاه الرشیدیه:
این اردوگاه در سال 1936 برای اسکان پناهجویان ارمنی احداث شد و در جنوب شهر ساحلی صور واقع در جنوب لبنان قرار دارد. آمار رسمی آوارگان فلسطینی مقیم این اردوگاه نزدیک به 27 هزار و 500 نفر است.
ـ اردوگاه برج الشمالی:
این اردوگاه در سال 1948 احداث شد و در شرق شهر ساحلی صور قرار گرفته است. مساحت آن 1.34 کیلومتر مربع است و تقریبا 20 هزار آواره فلسطینی در آن سکونت دارند.
ـ اردوگاه بص:
در سال 1948 احداث شده است و در ورودی شهر صور قرار دارد. مساحت آن 800 هزار متر مربع است و نزدیک به 10 هزار آواره فلسطینی در آن سکونت دارند.
ـ اردوگاه عین حلوه:
این اردوگاه در منطقه ای احداث شده است که قبلا در زمان جنگ جهانی دوم اردوگاه ارتش انگلیس بود. مساحت آن تقریبا 2.9 کیلومتر مربع است و یکی از بزرگترین اردوگاه های لبنان از لحاظ جمعیت و مساحت به شمار می رود. این اردوگاه به نوعی پایتخت اردوگاه های آوارگان فلسطینی در لبنان به شمار می رود و نزدیک به 48 هزار آواره فلسطینی در آن زندگی می کنند.
ـ اردوگاه المیه و میه:
در جنوب لبنان قرار گرفته است و 500 هزار متر مربع مساحت و نزدیک به 4500 نفر جمعیت دارد.
ـ اردوگاه برج البراجنه:
این اردوگاه در سال 1949 احداث شد و در حومه جنوبی بیروت ـ پایتخت لبنان‌ ـ واقع شده است. مساحت آن تقریبا یک کیلومتر مربع و جمعیت آن 16 هزار نفر است.
ـ اردوگاه شاتیلا:
در سال 1949 احداث شده است و در وسط بیروت قرار دارد. مساحت آن 400 هزار متر مربع و جمعیت آن تقریبا 8500 نفر است.
ـ اردوگاه مار الیاس:
در جنوب غرب بیروت قرار گرفته است و 500 هزار متر مربع مساحت دارد. اراضی این اردوگاه از سوی کلیسای ارتدوکسی روم وقف شده است و نزدیک به 600 هزار آواره فلسطینی در آن سکونت دارند.
ـ اردوگاه ضبیه:
در سال 1956 احداث شد و مساحت آن تقریبا 800 هزار متر مربع و جمعیت آن 8 هزار نفر است.
ـ اردوگاه ویفل (الجلیل):
در سال 1948 احداث شده است و در شمال شرق لبنان قرار دارد. مساحت این اردوگاه 400 هزار متر مربع و جمعیت آن 8 هزار نفر است.
ـ اردوگاه بداوی:
در سال 1955 احداث شده است و در شمال لبنان قرار دارد. مساحت آن 2 کیلومتر مربع و جمعیت آن 17 هزار نفر است.
ـ اردوگاه نهر البارد:
در سال 1949 احداث شده است و در شمال لبنان قرار دارد. مساحت آن 2 کیلومتر مربع و جمعیت آن 35 هزار نفر است.
ـ اردوگاه تل زعتر (تخریب شده):
یکی از اردوگاه های تخریب شده آوارگان فلسطینی در لبنان است که در سال 1949 و در شرق بیروت احداث شده بود. این اردوگاه به مدت 52 روز در معرض محاصره ای شدید قرار گرفت که منجر به سقوط آن در تاریخ 12 آگوست سال 1976 شد. ساکنان این اردوگاه در زمان محاصره با مشکل شدید کم آبی مواجه شدند و کم کم از شدت تشنگی جان خود را از دست می دادند. آنها برای نجات از این وضعیت، با ترک اردوگاه تل زعتر موافقت کردند، اما گروه های مسلح به این توافق احترام نگذاشتند و طی جنایتی بزرگ 1500 نفر را به خاک و خون کشیدند.
ـ اردوگاه نبطیه (تخریب شده):
یکی دیگر از اردوگاه های تخریب شده آوارگان فلسطینی در لبنان است که در بالای تپه ای بلند در جنوب لبنان قرار داشت. این اردوگاه در سال 1956 احداث شد و نزدیک به 5 هزار نفر در آن سکونت داشتند. اردوگاه نبطیه در سال 1973 به شدت در معرض بمباران های جنگنده های صهیونیستی قرار گرفت و به طور کامل تخریب شد.
چهارم: اردن (10 اردوگاه):
ـ اردوگاه زرقاء:
قدیمی ترین اردوگاه آوارگان فلسطینی در اردن است که در سال 1949 احداث شد و در جنوب شرق شهر زرقاء قرار دارد. مساحت آن 180 هزار متر مربع و جمعیت آن 20 هزار نفر است.
ـ اردوگاه إربد:
در سال 1951 احداث شده است و در شمال اردن قرار دارد. مساحت این اردوگاه 244 هزار متر مربع و جمعیت آن تقریبا 25 هزار نفر است.
ـ اردوگاه حسین: در سال 1952 احداث شده است و در شهر امان ـ پایتخت اردن ـ قرار دارد. مساحت آن 367 هزار متر مربع و جمعیت آن 29 هزار نفر است.
ـ اردوگاه وحدات (امان جدید):
این اردوگاه در سال 1955 احداث شده است و در شهر امان قرار دارد. مساحت این اردوگاه 488 هزار متر مربع و جمعیت آن 51 هزار نفر است.
ـ اردوگاه سوف:
در سال 1967 احداث شده است و در شمال اردن قرار دارد. مساحت این اردوگاه 500 هزار متر مربع است که 8.7 درصد از کل مساحت اردوگاه های آوارگان فلسطینی در اردن را تشکیل می دهد. جمعیت ان نزدیک به 20 هزار نفر است.
ـ اردوگاه طالبیه:
در سال 1968 احداث شده است و در شهر امان قرار دارد. مساحت این اردوگاه 130 هزار متر مربع و جمعیت آن 7 هزار نفر است. این اردوگاه جزء توابع استان مادبه است.
ـ اردوگاه مارکا (حطین):
در سال 1968 احداث شده است و در شرق اردن قرار دارد. مساحت آن تقریبا 917 هزار متر مربع و جمعیت آن 53 هزار نفر است.
ـ اردوگاه حصن:
این اردوگاه در شمال اردن قرار دارد و مساحت آن 774 هزار متر مربع و جمعیت آن تقریبا 22 هزار نفر است.
ـ اردوگاه غزه (جرش):
در سال 1968 احداث شده است و در شمال اردن قرار دارد. در این اردوگاه نزدیک به 24 هزار آواره فلسطینی سکونت دارند.
ـ اردوگاه بقعه:
در سال 1968 احداث شده است و در شمال امان قرار دارد. مساحت این اردوگاه 1.4 کیلومتر مربع است و 104 هزار نفر در آن سکونت دارند.
پنجم: سوریه (12 اردوگاه):
ـ اردوگاه درعا:
در سال 1950 احداث شده است و در جنوب سوریه قرار دارد. در این اردوگاه نزدیک به 13 هزار آواره فلسطینی سکونت دارند.
ـ اردوگاه یرموک:
بزرگترین گروه از آوارگان فلسطینی مقیم سوریه در این اردوگاه زندگی می کنند که در سال 1957 احداث شده است و در حومه دمشق ـ پایتخت سوریه ـ قرار دارد. در این اردوگاه بیش از 144 هزار آواره فلسطینی زندگی می کردند که تعدادی از آنها به خاطر درگیری های داخلی سوریه که از سال 2011 آغاز شده است، مجبور به ترک این اردوگاه شده اند و به گزارش آژانس آنروا در حال حاضر تنها 18 هزار نفر در آن باقی مانده اند.
ـ اردوگاه سبینه:
در سال 1948 احداث شد و در جنوب دمشق قرار دارد. مساحت این اردوگاه 30 هزار متر مربع است و 21 هزار آواره فلسطینی در آن سکونت دارند.
ـ اردوگاه قبر الست:
این اردوگاه در سال 1948 احداث شده است و در حومه دمشق قرار دارد. مساحت آن 20 هزار متر مربع و جمعیت آن بیش از 22 هزار نفر است.
ـ اردوگاه نیرب:
در سال 1948 احداث شده است و بزرگترین اردوگاه رسمی آوارگان فلسطینی به شمار می رود؛ به طوری که مساحت آن در زمان تاسیس بیش از 1.4 کیلومتر مربع بود. این اردوگاه در جنوب حلب واقع شده است و نزدیک به 19 هزار آواره فلسطینی در آنجا سکونت دارند.
ـ اردوگاه لاذقیه:
اردوگاه غیر رسمی است که در سال 1956 احداث شد و در شمال غرب سوریه قرار دارد. مساحت این اردوگاه 220 هزار متر مربع و جمعیت آن بیش از 10 هزار نفر است.
ـ اردوگاه خان الشیخ:
این اردوگاه در سال 1949 احداث شده است و در جنوب غرب دمشق قرار دارد. مساحت آن 690 هزار متر مربع و جمعیت آن بیش از 19 هزار نفر است.
ـ اردوگاه خان دنون:
این اردوگاه در سال 1951 احداث شده است و در جنوب دمشق قرار دارد. مساحت آن تقریبا 30 هزار متر مربع و جمعیت آن بیش از 9500 نفر است.
ـ اردوگاه جرمانه:
در سال 1948 احداث شده است و در اطراف دمشق قرار دارد. مساحت آن 30 هزار متر مربع و جمعیت آن بیش از 18 هزار و 500 نفر است.
ـ اردوگاه حمص:
این اردوگاه در سال 1949 احداث شده است و در وسط سوریه قرار دارد. مساحت آن 150 هزار متر مربع و جمعیت آن بیش از 22 هزار نفر است.
ـ اردوگاه حماه:
این اردوگاه در سال 1950 احداث شده است و در وسط سوریه قرار دارد. مساحت آن 60 هزار متر مربع و جمعیت آن تقریبا 8 هزار نفر است.
ـ اردوگاه عین التل:
در سال 1962 احداث شده است و در شمال شرقی حلب قرار دارد. این اردوگاه 160 هزار متر مربع مساحت و بیش از 5500 نفر جمعیت دارد.
فلسطینیان هر ساله سالروز فاجعه اشغال فلسطین را در روز 15 ماه مه گرامی می دارند تا تاسیس رژیم اشغالگر قدس در سال 1948 را که به موجب قطعنامه تقسیم فلسطین میان یهودیان و فلسطینیان صورت گرفت، محکوم کنند. بر اساس آمارهای سال 1950 سازمان ملل متحد، این حادثه باعث آوارگی بیش از 957 هزار نفر از شهر و دیار خود شد.