چرا منتقدین و اصلاح گران جهانی به سیاست های چند رویه جهان امروز اعم از (جامعه ملل و …) نمی پردازند! آیا واقعاً متوجه نیستید؟! متوجه نیستید که از تظاهرات مردم اوکراین حمایت صورت می گیرد، اما تظاهرات برحق مسلمانان مصر توسط ارتش سرکوب می شود.
خود را پرچم دار دموکراسی و انتخابات می خوانند، ولی رییس جمهور منتخب مصر، با بهانه های بی اساس زندانی می شود.
اشغالگری اسراییل قریب یک قرن، بر حق دانسته می شود! اما ملت آزاده فلسطین فراموش و محکوم!
در قوانین جهانی درج می کنند (اعلامیه مندرج جهانى حقوق بشر، دهم دسامبر 1948 و میثاق ها سال 1966): به افراد حق شکایت به کمیسون بین المللى حقوق بشر داده شده (تا اعاده حیثت و کرامت حقوقی کنند) کدام اعاده؟! استفاده های سوء ، تجاوزها، یورش های نظامی، تحمیل جنگ ها به اساس اهداف استراتیژیک قدرت ها (چه امریکا، انگلیس، فرانسه و …)، در افغانستان، عراق، مصر ، سوریه ، میانمار، فلسطین و … ، قربانی شان مردم بی دفاع از قاچاق انسان و بهره گیری جنسی و نظامی، اطفال، نوجوان و زنان، با تخریب و… قتل عام شان. ولی اینهمه سکوت! چرا ؟ و چرا با.
خط درشت نوشته اند: (عدم مداخله در امور داخلى دول) یعنی براساس این اصل هیچ دولت به هیچ صورت و بهانه، چه سیاسى، اقتصادى، اجتماعى و نظامى حق ندارند که در مورد صلاحیت هاى داخلى دولت ها مداخله کنند. آیا عراق، افغانستان و … از هجوم دیروز قشون سرخ تا امروز (امریکا و متحدانش)، بر کسی پنهان است؟
جالب اینکه در بند چهارم ماده دوم منشور ملل متحد آمده: (تمام اعضا، در مناسبات بین المللى از تهدید بالقوه یا استعمال زور و قدرت علیه تمامیت ارضى یا استقلال سیاسى کشور دیگر خود دارى کنند)! پس چرا از متجاوزین پرسان بعمل نمی آید؟
براساس اعلامیه1961(غارت و تاراج در همه شرایط منع بوده و مجاز نیست. همچنین بمباردمان شهرها، دهات، منازل و موسسات غیرنظامى و غیردفاعى، معابد، شفاخانه ها، یادگارهاى تاریخى و…) لطفاً ازحق چشم پوشی نکنید، چه کسی می تواند فجایع و تراژیدی های این دهه پسین را در کشورهای نام برده فراموش کند و آنرا نا دیده بگیرد؟
در قطعنامه شماره 86 دسامبر 1946 (اعلامیه سازمان ملل متحد از کشتار دسته جمعى تحت عنوان “ژنوسید”، منع است)
چگونه منع است که هر روز بر ارقام آن افزوده می روند؟ و چرا از این اعمال خلاف تعهدات بین المللی (از ایران و پاکستان گرفته تا امریکا و … ) هیچ پرسنده وجود ندارد و چرا مجرمین و جنایت کاران جهانی، محکمه عملی و جهانی نمی شوند؟
فقره ی است (هرگاه دولتى منافع قانونى حمایه شده دولت مقابل را صدمه رساند مجبور و مکلف به جبران خساره است) ، کدام جبران خساره و … کدام اعاده و حیثیت حقوق انسان !!؟؟
پس چه باید برداشت نمود؟ (تحلیل عینیت ها، حوادث و وقایع که مثل آفتاب آشکاراست! یا باور و دل خوشی به شعارها و ترفند های سیاسی و فریبکارانه؟) پارسا(بلخی)
Comments are closed.