از ویـژگی هـای عضو پارلمان

بنام آنکه امرش شد به شورا                       زشورا نظم گیرد کاردنیا

پارلمان مظهراراده مردم است، آرمان و اهداف ملت درپارلمان تجلی دارد، پارلمان نیرومند وهم آهنگ دولت را درجهت عدالت و قانونیت همکاری مینماید. فریاد مظلومان و بینوایان ازطریق پارلمان به گوش دولت می رسد بدون پارلمان، نظام سیاسی از مشروعیت کافی برخوردار نمیگردد، بادرنظرداشت مفاهیم فوق الذکر، انتخاب مناسب و شایسته شما درهنگام رای دهی بدون خوف و هراس با کمال آزادی و استقلال نظر، افغانستان را به طرف امنیت دایمی و ثبات سیاسی کمک خواهد کرد. هنگام انتخاب وکیل د (پارلمان) و یا سناتور درمجلس (سنا) مواصفات ذیل برای نماینده گان درخور توجه است.

1– آگاهی از اسلام وسیاست امروز:

بدون معلومات از سیاست ملی و بین المللی و عدم یک جهان بینی دقیق و علمی از اسلام یک عضو پارلمان نمیتواند در مسایل کلان کشوری در بحث داخل مجلس نظر واقع بینانه و حسابی بدهد.

2- استقلال فکر و نظر:

نماینده مردم کسی باشد که تابع نظر دیگران نبوده و هیچ ربطی به مراجع قدرت های محلی نداشته باشد، از آزادی فکر و اندیشه و تصمیم و اراده برخوردار بوده تا بتواند خواست و آرزو های اکثریت را در شورای ملی تمثیل نماید. غلام همت آنم که زیرچرخ کبود = هرآنچه بند تعلق پذیرد آزاد است

3- شناخت از مردم:

از درد و رنج مردم آگاه و با خبر باشد، از خصوصیت های فرهنگی، اجتماعی و تاریخی مردم محل و منطقه درک درست و واقعی داشته و نیازهای اولیه مردم را تشخیص دهد، و رشد و انکشاف زندگی مردم درعرصه های مختلف برنامه کار اوباشد. او بداند کسانیکه او را انتخاب کرده اند چه توقعات و خواسته های از دولت مرکزی دارند، با درنظرداشت اهداف و امال اصناف مختلف مردم به سوی پارلمان گام بردارد.

4- تعلیم وسواد کافی:

فرد بدون سواد و تعلیم اگرچه از طرف مردم انتخاب شود اما کاری را به منفعت ملت در پارلمان انجام داده نمیتواند، اگر او نفهمد و نداند که درمجلس ملی روی چه آجندای بحث ومشاجره صورت میگیرد و او نتواند در مباحثه داخل مجلس موضع گیری عاقلانه اتخاذ نماید،

 

و توانایی این را نداشته باشد که نظرات دیگران را در پارلمان مورد دقت و ارزیابی قرار دهد، پس در ادای مسؤلیتش ناکام بوده، عدم و وجود چنین فردی در (مجلس کبیرملی) که قوه مقننه کشور حساب میشود مساوی خواهد بود. ما در دوره 12 و 13 شورا (زمان شاهی) کسانی را از بعضی نقاط افغانستان داشتیم که منحیث وکیل از خواندن و نوشتن ابتدایی هم محروم بوده و در حین بحث داخل مجلس به خواب عمیق فرو رفته و در ختم مجلس از هم قطارانش می پرسید: (روی چه بحث شد؟! و چه فیصله شد؟!) امیدواریم ملت شریف و نجیب افغانستان با کسب تجارب و معلومات از گذشته ها با انتخاب مناسب و شایسته شان کسانی را به پارلمان اعزام دارند که نوید بخش زندگی بهتر و آینده سیاسی روشن به مردم باشد.

5- مصلحت و منافع ملی کشور مد نظرش باشد:

از اینکه پارلمان خانه مشترک ملت است، هر یک از اعضای پارلمان متعلق به تمام اتباع افغانستان است، بنابرین وکیل یا نماینده مردم در تصامیم و فیصله های شورا نباید احساسات قومی، زبانی، و گروهی را تبارز داده تا پیوند های وحدت ملی میان مجلس خدشه دار گردد، بلکه آنچه مصلحت عامه و منافع علیای مملکت حکم می کند مطابق به آن موضع گیری کند.

6- جرأت انتقاد:

نماینده مجلس شورا ماموریت را از مردم گرفته است نه از دولت بناً حق مسلم آن است تا از عملکرد های نظام در چارچوب قانون انتقاد نموده و پیشنهادات اصلاحی را ارایه نماید. در برابر قانون شکنی ها جبن و سکوت را به خود راه ندهد بلکه با کمال جرأت در اظهار و بیان حقیقت آماده باشد، البته انگیزه انتقاد اصلاحی باشد باشد نا ایجاد تشنج. و انتقاد کننده به آنچه می گوید باور و یقین داشته باشد، انتقاد توام با احساسات و پرخاشگری نه تنها کاری را از پیش نمیبرد بلکه وضع داخل شورا

را بحرانی میسازد.

7- صدق و امانت داری:

وکیل یا نماینده در پارلمان در انجام مسؤلیتش صادق و راستکار بوده و رأی مردم را امانتی بداند و که به وی سپرده می شود و در برابر این امانت خیانت نکند، در زد و بند های داخل شورا به معاملات پشت پرده و توطیه ها تن در ندهد و از خط منافع مردمش یک قدم انحراف نورزد و اهالی منطقه را مستقیماً در جریان تصامیم و فیصله های حکومت قرار بدهد.

8- مدارا و اعتدال پسندی:

آدم سختگیر و خشونت طلب در برخوردش با دیگران نمی تواند حالت نورمال داشته و مردم را به محور خود جمهع نماید برعکس مردم از وی دوری جسته و در انزوا قرار میگیرد چنانچه: از ارشاد نبوی (یسروا و لا تعسروا سکنوا و لاتنفروا) بر می آید که سختگیری با دیگران موجب می شود تا میان او مردم اطمینان قلبی حاصل نشده و مردم به او اعتماد نداشته و جواب رد بگیرد. فقط مدارا و اعتدال پسندی موجوب تحکیم روابط میان مردم و نماینده خواهد بود. گاهی هم کبر و خود بزرگ بینی باعث تجرید انسان از اجتماع می شود، و پرده هوا و هوس چنان او را در خود می پیچاند که او دیگران را به چشم حقارت دیده و خود را گل سر سبد دیگران می خواند، اگر افرادی با چنین خصوصیات به پارلمان افغانستان راه یابد ایشان خود را سردار و بادار مردم میدانند نه خدمت گذار و مسؤل.

استاد محمد الله ناقد