آهنگ بی صدا

خاموشی من آهنگ غمگنانه یی است
بی صدا…
که بیانگر اندوه و درد بی پایان من است!!!
سال هاست که کتاب غم و دردم را
خرمنی از خاک و غبار پوشانیده…
و هیچگاه دست توانا و بازوی قدرتمندی
نیافتم
تا صفحه یی از صفحاتِ غم انباشتۀ ورق نه خورده اش را
ورق زند…
ای کاش می شد برگِ پاییزی بودم
تا از وجود کوچک و سیمای زردم
پیدا بود این عالم درد !!!
و ای کاش می شد این کتاب چند تنی غم های بی پایانم
هیزمی بود تا می افروختم آتش همیشگی
از برای مردمان بی پناه
در زمستانِ سرد…
تا از سوختنش زمستان و سرما
برای ابد از بین می رفت
و این همه بدی ها و بد بختی ها را
صلح و صفا جاگزین می شد.

ناهید خرم فروغ