مردم افغانستان، قربانی نبود صلح و امنیت است!

به همه گان روشن است که صلح و امنیت از جمله نیازهای فطری بشری بوده و تنها در سایه این موهبت الهی است که می توان به رشد و تعالی در جامعه دست یافت و زندگی شرافت مندانه نمود.
از بسکه ما( تمام شهروندان افغانستان) سالهاست درگیر جنگ و نا امنی هستیم، دستیابی به صلح و امنیت گویی به آرزویی دست نیافتنی ولی حیاتی مبدل شده است وضرورت وجود صلح در این کشور به خوبی اظهر من الشمس است.
باور ما اینست که صرف نظر از بسیاری از عوامل خارجی در عدم دستیابی به صلح در کشور، شناخت این اصل بر اساس مبانی اسلامی و دستورات قرآنی با توجه به اوضاع کنونی در افغانستان قابل دقت، بررسی و تلاش جدی است.
دین مقدس اسلام که خود منادی صلح در جهان است در آموزهای خود به خوبی اهمیت این اصل( صلح و امنیت) را مشخص می سازد.
مبرهن است که سال های متمادی جنگ و ناآرامی در افغانستان صدمات و خسارات جبران ناپذیری به این کشور ومردمانش وارد ساخته است. عدم وجود صلح و بروز اختلافات قومی، سمتی، زبانی و مذهبی در جامعه کثیرالقومی افغانستان از یکطرف و از سوی دیگر تشدید جنگ، ازدیاد نا امنی، فساد، بی بندوباری، سرقت های مسلحانه، دزدی های ملیونی بعضی زمامداران، ترویج فحشاء، کم توجهی به ارزش های والای اسلامی، به شهادت رسانیدن علماء و نخبه گان و… امنیت و صلح پایدار را به مخاطره انداخته و مایه ی شرمساری طرفین درگیر جنگ و سبب تضعیف روحیه اسلامی و میهنی در میان شهروندان شده است.
بدون شک در این تراژدی غمبار، مردم قربانی اصلی نا امنی ها هستند، چه آنان که در کشور ماندند و متحمل سختترین رنج ها شدند و چه آنان که به کشورهای همجوار و دور دست ها پناهنده شدند و رنج آوارگی را به جان خریدند همگی از صدمات عدم امنیت در کشور لطمه دیدند/ میبینند.
از آنجاییکه صلح و امنیت لازمه زندگی بشری است و عدم دستیابی بدان موجبات بسیاری از صدمات خواهد بود. بسیاری از جنایات و قتل ها و هتاکی ها، که در کشور ستمدیده افغانستان رخ داده است از عدم وجود صلح و امنیت بهره می گیرد .
عدم صلح و امنیت در یک اجتماع انس و مودت میان مردم را از بین می برد و نه تنها اتحاد ملی به وجود نخواهد آمد بلکه به اختلافات دامن و به همگان صدمه می زند. امری که در افغانستان به وضوح نمایان است.
امروزه دست یابی به علوم از مهمترین نیازهای جامعه افغانستان محسوب می شود. در چنین فضایی چگونه می توان به تحصیل و پیشرفت ودستیابی به علوم امید وار بود؟
مشهود است که برقراری عدالت و حق در جامعه اسلامی نیز نیازمند صلح و امنیت است. بدون صلح و امنیت کرامت انسانی نادیده گرفته خواهد شد و حقوق اولیه بشری چون تحصیل وبهداشت محقق نخواهد شد.
مردم افغانستان در شرایط کنونی بیشتر از نان به صلح و امنیت نیاز دارند، نبود صلح و امنیت مردم مارا از کاروان پیشرفت بشری عقب نگه میدارد و این ضربه مهلکی است که نسل به نسل مارا اجیر و غلام خارجی ها، نگه داشته و ارزش های مارا روز به روز می بلعد.
آرزو داریم پروسه صلح قطر، به کامیابی بیانجامد، مردم افغانستان ازین بیشتر قربانی خودخواهی های طرفین جنگ نشوند.
مردم افغانستان قضایای پروسه صلح را این بار جدی پیگیری می نمایند و مطمینا به سنگ اندازان پروسه صلح و آنهاییکه به بهانه های میان تهی به صلح باورمند نیستند و گردن نمی نهند، پاسخ دندان شکن خواهند داد.
ما خواهان صلح عادلانه و همه شمول هستیم، میخواهیم منبعد هیچ شهروند افغانستان دگر درد دوری، مهاجرت، جنگ، برادرکشی، فقر، فساد و بی عزتی را نبیند. به هر دو طرف صدا میزنیم به لحاظ خدا(ج)، به صلح که دستور دین ما است، اگر مسلمان هستید، تن دهید، خودخواهی و زیاده خواهی را کنار بگذارید، صلح بدون قربانی منفعت بدست نمیاید، از منفعت های مقطعی و کوتاه مدت تیمی و گروهی تان بگذرید و به فکر افغانستان و مردم دردمند و عقب گذاشته شده ای آن شوید.