زن از جهت تعلیم و تربیه فرزندان، نظم، آهنگ و رفاه خانواده؛ نخستین معلمِ مکتب انسانیت است لذا در موقعیت کنونی که برخی ها به دنبال جایگاه جدیدی برای زن هستند؛ یاد آوری نعمت هایی که دستِ قدرت، به زن عنایت و اعطا کرده، مانع این بحث ها خواهد شد زیرا زن در حقیقت به آنها نیازی ندارد.
خانه ای که در آن زنِ شریف، با تربیت و دلبسته خانواده وجود دارد گوشه ای از بهشت است.
انسان وقتی زنی را می بیند که زیر بار آرایش های ظاهری دست و پا میزند بی اختیار از خود می پرسد: آیا این زن به شرف، عزت و فضیلت خود که از آرایش های درونی او هستند همین قدر اهتمام می ورزد؟
چیزی که به زن ارزش و بها می بخشد و جایگاه و منزلت او را از فرشتگان هم بالاتر میبرد و او را از هزاران دُر و الماس گرانبهاتر می کند عمق عالم معنوی، عفت و وقار اوست زن بی عفت مانند پول قلابی و غیر رائج است و زن بی وقار اسباب بازی و موضوع استهزا و مسخره مردم است. در چنین فضای خفه کننده، نمی توان از خانواده و نسل سالم سخن گفت.
کتابی که خواندنش برای زن لازم و ضروری است همانا کتاب تربیت اجتماعی است که تا کنون بطور کامل نوشته نشده است. زن آنقدر بزرگ است که بزرگی و عظمت اجتماع به او تعلق می گیرد.
زنان نا آگاه امروز وسیله ای برای تبلیغات تجارتی قرار گرفته اند و مانند کالای تجاری از آنها سو استفاده می شود بطور خلاصه در نزد آنان تبلیغات بدون زن یعنی تجارت بدون عاید!
پیشینیان گفته اند: ((سوزن در دستِ زن مانند نیزه در دست مجاهد است)) در این گفتار هیچ مبالغه ای وجود ندارد زنِ خوب سازنده است و زنِ بد ویرانگر و آشوبگر و خانه و جامعه را به ویرانه که نه بلکه به گورستان مبدل میکند.
زن طی عصرهای مختلف همواره منحیث کالای مصرفی در مسیر شهوت، سرگرمی و وسیله تبلیغات مورد استفاده قرار گرفته و این دوره ها زیاد است اما خوشبختانه آن دوره ها آغازگر دوره هایی نیز بوده که زن به خود باز آمده و ارزش حقیقی خود را دریافته است.
در گذشته ها به پسر مخدوم و به دختر کریمه می گفتند واژه کریمه به معنای سیاهه ی چشم نیز است. این واژه بیانگر اینست که دختر از نظر لطافت، اهمیت، ضرورت و حساسیت همانند چشم است.
زن گوهر گرانبهایی است که شایسته نیست در گِل و لای بیفتد ما هنوز خوشبختی و امیدوار که نسلهای آینده او را گرامی خواهند داشت و همانند چشم از او نگه داری خواهند کرد.
از دیدِ ما زن سنگ بنای مستحکم شرف و نجابت ملی ماست و نقش او هیچگاه کمتر از نقش مجاهدانی نیست که در راه خدا با دشمنان جنگیدند.
اکثر طرفداران آزادی و حقوق زن، جز اینکه تمایل جسمانی او را برانگیزند و به روحش لطمه وارد کنند دیگر کاری نمی کنند و منزلت واقعی را که اسلام و خداوند به زن داده است پایمال و لگد مال میکنند. اما زنهایی هستند که به حقیقت هستی و خلقت خود پی برده اند و خودِ حقیقی خویش را باز یافته اند. افکاری را که فمینیست ها به نام زن پیش نهادند اوصاف گستاخانه ی خلاف ارزش های انسانی اند که زن را بسوی دگرگونی طبیعی می کشاند حال آن که زن یکی از حلقه های مهم زنجیر هستی است و مهم ترین بُعد او ارج نهادن به حدود فطرت و طبیعت خویش است. (اناهیتا صالح)
Comments are closed.