محترم گلزمان خان سنجنی فرزند شجاع دلیر ویکی از صادق ترین نظامیان کشور است که هدفش خدمت به مردم عزیز افغانستان بوده تا مردم عزیز افغانستان در آرامش شب و روز خود را سپری نمایند و توانسته در بیشترین نقاط کشور عزیزما وظیفه را علیه تروریستان بین المللی به وجه احسن خود انجام بدهد و همه هدف آرامانش گشایش گره های زنده گی انسان ها، رفع مشکلات و ایجاد آرامش در جامعه است. کار و فعالیت این قومندان به عنوان عضو فعال جامعه و خدمت گذار ملت شایسته تقدیرو بیان است.
از فعالیت هایش در کندک اول لواء چهارم قول اردوی 203 تندر ولایت لوگر که در حدود چهار سال توانست صلح و آرامی را در ساحات مربوطه خود بیاورد و دستاورد های این دگرمن برجسته برای تمام مردم لوگر قابل قدر است.
بعد از چهار سال خدمت والا بر مردم عزیز ولایت لوگر بنابر خواسته مقامات ذیصلاح منحیث آمر اوپراسیون جهت پلانگزاری تعلیم تربیه مرکز تعلیمی قول اردوی 203 تندر تبدیل و تقرر یافت.
یگانه شعار این فرمانده دلیر شجاع اطاعت از دساتیر دین مبین اسلام و خدمت بر مردم رنجدیده عزیزمان افغانستان میباشد.
جناب قومندان صاحب، منحیث آمر آوپراسیون مرکز تعلیمی قول اردوی 203 تندر فعالیت های گوناگون را در این پست انجام داد که چندین بار مورد تقدیر قوماندانی قول اردو، ستردرستیز و همچنان و مورد تقدیر وزارت دفاع ملی نیز گردید.
نظر به شایستگی و لیاقت که در وجودش نهفته بود بنابر پیشنهاد قوماندانی قول اردوی 203 تندر به ستردرستیز وزارت دفاع ملی ج.ا.ا به حیث قوماندان کندک شش لواء سه قول اردوی 203 تندر تعین بست گردید و فعلا مصدر خدمت به وطن عزیز مان افغانستان میباشد. نگارنده: فضل الحجوانان نیروی پرانرژی و فعال جامعه است که سرنوشت آینده ملت‌ها درگرو کوشش‌ها و زحمت‌های این قشر است؛ البته مهم این است که باید به آموزش، سلامت، رفاه و… جوانان توجه شود تا بتوانند آنچه را فراگرفته‌اند، دوباره به جامعه عرضه دارند. در افغانستان که بیشترین میزان جمعیت‌اش را جوانان تشکیل می‌دهد، متأسفانه این قشر مورد بی‌مهری‌های فراوان قرار گرفته و در بسا روزگاران از آنان به عنوان چوب سوخت استفاده شده است. این قشر در بسیاری حالات درگیر منازعاتی شده‌اند که خود هرگز به آن راضی نبوده‌اند. البته، بعد از سال 2001 که نگاه جامعه جهانی به افغانستان معطوف شد، یک سلسله فرصت‌ها برای جوانان فراهم آمد. سرمایه‌گذاری‌هایی روی جوانان انجام شد، حضور آنان در ساختار دولت بیشتر گردید و زمینه‌های رشد شان در عرصه‌های مختلف آماده گردید، اما با آن‌هم مشکلات زیادی فراراه آنان وجود دارد که در اینجا به برخی از آنان اشاره می‌شود.
دسترسی به آموزش: داشتن تحصیلات عالی برای جوانان هنوز هم یک آرزو است. بسیاری از جوانان از داشتن تحصیلات عالی محروم اند. همچنین سطح آموزش و تحصیل برای جوانان بسیار پایین است و هنوز ظرفیت‌های لازم که بتواند جوانان را از نظر علمی اقناع کند، به وجود نیامده است. به همین دلیل کسانی که به‌رغم طی کردن مقطع لیسانس، وقتی برای ماستری به خارج کشور می‌روند، با مشکلات زیادی مواجه می‌شوند. شاید سال‌ها طول بکشد تا معیارهای علمی در دانشگاه‌ها کشور با دانشگاه‌های جهان برابری کند؛ اما برای رسیدن به چنین مرحله‌ای نقطه آغاز لازم است که شروع شده اما باید ادامه یابد.
بیکاری: یکی از برجسته‌ترین مشکلات جوانان، بیکاری است. هم‌اکنون هزاران جوان که از دانشگاه‌ها فارغ‌اند یا حرفه آموخته‌اند، بیکار هستند. برای یک بست 5 صدها جوان تحصیل کرده ثبت نام می‌کند که معمولاً با آنان برخوردهای بسیار نادرست هم صورت می‌گیرد. هنوز زبان، قوم، جنسیت و… برای رسیدن یک کرسی پایین حکومتی، مهم و مورد توجه است. این نمونه‌ای از یک سرگردانی بزرگ است.
جنگ و مهاجرت: در جنگ جاری بیشترین میزان تلفات را جوانان متحمل می‌شوند. میزان تلفات در نهادهای امنیتی بسیار نگران کننده است. روزانه جوانان زیادی طعمه آتش جنگ می‌شوند. به همین ترتیب، مهاجرت‌های اقتصادی، هزاران جوان را مجبور می‌کند تا کشور خود را ناامیدانه ترک کنند و برای رسیدن به کشور مقصد، خطرهای بزرگ را به جان بخرند. در طی سال‌های گذشته هزاران جوان جان خود را در این راه از دست داده‌اند. به هرحال، مهم این است که فرصت‌های تحصیلی و شغلی برای جوانان فراهم شود، توانایی‌های شان به دیده قدر نگریسته شود، مورد اعتماد قرار گیرند و در تصمیم‌گیری‌های مهم شریک ساخته شوند.
سید ناصر موسوی
Comments are closed.