سال تحصیلی و نگاهی به فرآیند تحصیل علوم دینی در افغانستان/ مسعود عبدالهی
هر کشوری به جوانان و محصلین خود امیدوار است و چشم امید آنها به دانشجویان و محصلین است.
محصلین در واقع به دنبال علم و دانش و کشف مسائل جدید هستند. در روزگار فعلی دشمنان برای از پای درآوردن یک ملت زمانی که تهاجم به مرز و بوم یک کشور را بی نتیجه می بیند بدنبال تهاجم فرهنگی در آنها است.الان قلم افراد به مانند سلاح هر فرد است که می تواند اجانب را نابود گرداند و باعث هدایت دیگران گردد و به حق خداوند متعال فرمود:«ن وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُونَ »
در همه کشورها به محصلین توجه جدی صورت می گیرد چونکه محصلین به مثابه یک نیروی تازه و پر انرژی هستند که بعد از فراغت از تحصیل مسولیت ها را از دوش نسل ماقبل خود برداشته و در صدد اجرای این مسولیت ها به احسن وجه هستند که تا توانسته باشند اندیشه خدمت به سرزمین و وطنداران را که در ذهن خود القاح نموده و لباس حقیقت به تن کنند، و از این پس دیگر برای استمرار و تحول در زندگی خود موثر واقع شده باشند.
یکی از مواردی که می توان در این گفتار بیان نمود و به نوعی زیر مجموعه تحصیل و علم اندوزی می باشد و در این باره متولیان امر باید توجه ویژه ای داشته باشند مساله دروس مذهبی در افغانستان است.
از زمانهای گذشته تاکنون وزارت آموزش و پرورش افغانستان سعی در ساخت مدارس مذهبی در داخل خاک افغانستان داشت تا طلاب علوم دینی برای فراگیری دروس مذهبی، به مدارس پاکستان نروند.
تصور بر این است که مدارس دینی پاکستان، نقش مهمی در تربیت اعتقادی طالبان و تجهیز عوامل انتحاری بازی میکنند.
در این مدارس به طلبههای جوان گفته میشود که جنگ در افغانستان علیه نیروهای خارجی و دولت، جهاد برحق است.
اشرف غنی نیز تصور میکند که با ساخت یک مرکز آموزش مذهبی با پول عربستان، میتواند جایگزینی برای مدارس پرنفوذ پاکستانی بسازد.
اما غافل از این است که عربستان یکی از بزرگترین حامیان مالی همان مدارسی است که طالبان در آن پرورش مییابند و برای جهاد علیه دولت وحدت ملی، سلاح به دست میگیرند و جلیقههای انتحاری میپوشند.
حکومت با صدور اجازهی ساخت این مرکز، شاید در کوتاهمدت به دنبال اهداف سیاسی خاص باشد، اما در بلندمدت سنگبنای افراطیت را در افغانستان میگذارد.
همان افراطیتی که با دین سنتی افغانها مخالف است، زیارتگاههای مردم را تخریب میکند، بناها و مجسمههای تاریخیشان را با دینامیت از بین میبرد، شیعیان و هزارهها را کافر نامیده و آزار و اذیت میکند و برای زنان هیچ حق اجتماعی قائل نیست.
مدارس سعودی در افغانستان چه می کنند؟!
باید از چه چیز نفوذ مذهبی عربستان در افغانستان نگران باشیم؟ در قدم نخست باید بپذیریم مکتبی که پادشاهی عربستان با دلارهای بیشمار خود در جهان اسلام و اکنون در افغانستان ترویج میکند، برای ما خطرناک است.
طالبان دقیقاً به دنبال همان توصیفی از دین اسلام هستند که عربستان از طریق شبکهای از مدارس تحت پوشش خود به دنبال آن میباشد.
این مدارس در پاکستان، آسیای میانه، فیلپین، اندونزی، اروپا و آمریکا بهشدت فعالاند. برای ما نمونه طالبان بسیار آشنا است، چون هم با عقاید مذهبیشان آشنا هستیم و هم میدانیم که به دنبال چه نوع نظام سیاسی هستند.
براساس گزارشهای مختلف، روشن است که عربستان سعودی سلسله پادشاهی |آن و شبکهای از سازمانهای خیریه ثروتمند در این کشور، بزرگترین منبع اصلی کمک به سازمانهای افراطگرایی مانند طالبان هستند.
هیچ کشوری به اندازه عربستان روی مدارس مذهبی و ترویج تکفیریسم سرمایهگذاری نکرده و پول مصرف نمیکند.
«ولی نصر»، نویسندهی کتاب مهم «خیزش سرمایهداری اسلامی» میگوید: افراطیت مذهبی مناطق وسیعی از پاکستان و افغانستان تا ازبکستان را فرا گرفته است.
انعکاس آن را حتی میتوان در بوسنی، کوزوو، اندونزی و فیلپین نیز دید. نتایج آن پس از بازگشت دانشجویان درس خوانده در این مدارس به کشور خود دیده میشود.
گروههای افراطی در اندونزی (که هنوز هم به عنوان کشوری با اسلام معتدل و تجددگرا شناخته میشود)، روز به روز در حال رشد هستند.
متاسفانه مبلغان تکفیری که افکار وایدئولوژی خشونت آمیز تکفیر را ترویج میکنند، کنترل و مدیریت هزاران مدرسه علوم دینی در سرتاسر پاکستان را برعهده دارند. پادشاهی عربستان سعودی تامین کننده بودجه تعداد زیادی از مدارس علوم دینی فرقهای در پاکستان است.
برای روشن شدن اهمیت این موضوع می توان به این مورد اشاره نمود که چندی پیش یک دانشآموز تندرو و متعصب در یکی از مدارس پاکستان، به دلیل داشتن افکار تکفیری تلقین شده توسط مبلغان از سوی رژیم عربستان سعودی، در یک حمله تروریستی معلم مسلمان خود را به شهادت رساند. این حادثه خونین در میانولی، منطقه خانه عمران خان، رئیس سازمان تحریک انصاف رخ داده است. با وقوع این اتفاق و امکان حادث شدن آن در کشور افغانستان با رشد جریان های تکفیری ،وزارت آموزش و پرورش چه تمهیداتی را اندیشیده است
پس بیاییم همه با هم و با دست در دست نهادن و وحدت میان فرق مختلف اسلامی جلوی نفوذ اجانب را بگیریم و نگذاریم که آتش جنگ های فرقه ای را در کشور عزیزمان “افغانستان” شعله ورتر سازند.
مسعود عبدالهی
Comments are closed.