آوردن اصلاحات در نظام انتخاباتی یکی از بخش های اساسی توافق نامه ی ایجاد حکومت وحدت ملی است، اما از زمان ایجاد حکومت وحدت ملی تا کنون این امر عملی نشده است و همواره یک موضوع مناقشه برانگیز بین رهبران حکومت و همچنان نمایندگان مجلس بوده است. این موضوع همچنان با انتقادات جدی شهروندان و نهادهای فعال در عرصه ی انتخابات مواجه شده است، آنها رهبران حکومت وحدت ملی را متهم به نداشتن اراده جدی برای آوردن اصلاحات در نظام انتخاباتی می کنند.
با وجودی که رئیس اجرائیه گریز از اصلاحات انتخاباتی را ناممکن می داند، اما این مسئله عملا با چالش جدی مواجه شده است و با رد شدن فرمان تقنینی رئیس جمهور از سوی مجلس نمایندگان، اکنون هیچ مبنای قانونی برای اصلاحات انتخاباتی وجود ندارد. تنها راه ممکن لابی گری سیاسی در درون مجلس نمایندگان برای تایید یک فرمان تقنینی دیگر از سوی رئیس جمهور است.
اما در صورتیکه بن بست اصلاحات انتخاباتی برداشته نشود و چالش ها همچنان تداوم یابد، آیا چنانکه رئیس جمهور گفته بود، ما شاهد یک عقبگرد سیاسی خواهیم بود؟ آیا دموکراسی در افغانستان نوجوان دفن خواهد شد؟
در طول یک و نیم دهه ی گذشته افغانستان، مشق دموکراسی و حکومت داری دموکراتیک را کرده است، دموکراسی تنها دست آورد بزرگ این دوره است. حرف زدن از دموکراسی بدون برگزاری انتخابات و کسب قدرت و مشروعیت از طریق انتخابات و رای مردم بی معنی و پوچ است. چالش ها در آوردن اصلاحات در نظام انتخاباتی برگزاری انتخابات پارلمانی و شورای های ولسوالی را با بن بست مواجه ساخته است و معلوم نیست آیا انتخابات پارلمانی و شورای های ولسوالی برگزار می شود یا نه. به همان اندازه که سرنوشت انتخابات در کشور گنگ و مبهم است، سرنوشت دموکراسی نیز نا معلوم است.
در واقع سرنوشت دموکراسی در کشور با چالش برانگیز شدن انتخابات ریاست جمهوری، با تهدید مواجه شد و تدام یک نظام دموکراتیک و مردم سالار در هاله ی از ابهام قرار گرفت. اما با امضای توافق نامه ی حکومت وحدت ملی و تقسیم مساویانه ی قدرت بین دو رقیب انتخاباتی و تعهد شان به آوردن اصلاحات در نظام انتخاباتی کشور، اندکی امیدها برای تداوم دموکراسی در کشور جان گرفت و زنده شد، اما با بن بست ها و چالش های جدید بر سر راه اصلاحات نظام انتخاباتی یکبار دیگر، نگرانی ها از عقبگرد سیاسی و پایان دموکراسی در کشور اوج گرفته است.
آوردن اصلاحات در نظام انتخاباتی و تداوم دموکراسی و نظام مردم سالار یکی از ضرورت های اساسی کشور و یکی از خواست های جدی شهروندان است. رهبران حکومت وحدت ملی باید با عمل به تعهدات شان، برای آوردن اصلاحات در نظام انتخاباتی از هیچگونه تلاشی دریغ نورزند.
اصلاحات در نظام انتخابات علاوه بر اینکه باعث تداوم دموکراسی و نظام دموکراتیک در کشور خواهد شد، مبناهای قانونی مردم سالاری را نیز مستحکم خواهد ساخت و از تکرار بحران های سیاسی در کشور جلوگیری خواهد کرد. تجربه ی انتخابات پر چالش گذشته نشان می دهد که ما ضرورت جدی به اصلاح نظام انتخاباتی در کشور خود داریم و باید تلاش شود تا نظام انتخاباتی کشور به گونه ی اصلاح و طراحی گردد که امکان دستبرد و عدم شفافیت در آن، به کمترین حد ممکن تقلیل یابد و بحران برانگیز نباشد.
با آمدن اصلاحات در نظام انتخاباتی کشور و تداوم نظام دموکراتیک در کشور، فرصت مشارکت در قدرت برای همه ی احزاب سیاسی و افراد بوجود می آید و آنها با کاندیدا شدن در انتخابات و با کسب اعتماد و رای مردم می توانند در قدرت بصورت مشروع سهیم شوند، اما در صورتیکه اصلاحات در نظام انتخاباتی صورت نگیرد و احیانا انتخابات برگزار نگردد، ابزارهای رسیدن به قدرت نیز تفاوت خواهد کرد و غیر مردمی خواهد شد و مشروعیت آن به شدت زیر سئوال خواهد رفت. بسیاری از کسانیکه با استفاده از فضای دموکراتیک امکان دست یافتن به قدرت را خواهند داشت، این فرصت را از دست خواهند داد؛ بنا بر این تداوم دموکراسی و مردم سالاری به نفع همه ی گروه ها و افراد سیاسی است و هیچ کس نباید در پی سبوتاژ و تخریب این روند باشد.( مدبر)
Comments are closed.