شورای حراست و ثبات افغانستان اعلان موجدیت کرد، اما…؟!

شورای حراست و ثبات افغانستان اعلان موجدیت کرد، اما…؟!
پس از ماهها بحث و گفتگو شماری از رهبران جهادی» شورای حراست و ثبات افغانستان» را ایجاد کردند. هدف این شورا ایجاد اصلاحات و جلوگیری از فروپاشی نظام کنونی افغانستان اعلام شده است.  امسال سال دشوار و پرتلفاتی برای مردم افغانستان به شمار می آید. در این سال  1-   جنگ از مناطق جنوبی به سوی شمال کشور کشانیده شد، 2- گروه داعش به عنوان یک تهدید جدی و جدید در افغانستان ظاهر شد. 3- طالبان با قدرت، امکانات و انگیزه های بیشتر وارد کار و زار جنگ در افغانستان گردید.
خروج نیروهای خارجی از افغانستان و سپردن تمامی مسؤلیت های امنیتی به نیروهای داخلی از یک طرف و برگزاری انتخابات پرجنجال ریاست جمهوری  و انتقال قدرت از حکومت قبلی به حکومت جدید از سوی دیگر در بازتولید ناامنی ها در افغانستان نقش داشته است.  اگر چه ابعاد مسایل امنیتی افغانستان با توجه به عقبه های خارجی آن بسیار پیچیده و  ابهام آمیز بوده است؛ اما در سال جاری کشورها و سازمان های خارجی نیز امیدوار شدند که با خروج نیروهای بین المللی و روی کار آمدن حکومت وحدت ملی، زمینه ها و بسترهای بیشتری برای تضعیف نظام سیاسی در افغانستان فراهم گردیده است. از این رو حامیان خارجی گروه های طالبان و شبکه حقانی و سایر گروه های تروریستی علاقه مندی پیدا کردند، تا با تمام قدرت و امکانات خود برای سقوط دولت افغانستان تلاش نمایند. در کنار همه این مسایل ضعف تصمیم گیری، فقدان هماهنگی و تداخل کاری در ارگان های امنیتی نیز بر تشدید جنگ و نا امنی در کشور کمک کرد.
در شش ماه گذشته طالبان از روستاها به شهرها و از ولسوالی ها به مراکز ولایت ها حمله بردند و برای نخستین بار طی یک و نیم دهه گذشته ولایت کندز در مدت چند روز و ساعت به دست طالبان افتاد و تسلیحات و امکانات زیادی از این ناحیه نصیب طالبان گردید. این حمله طالبان سبب ترس و هراس مردم از وضعیت امنیتی در کشور گردید. موج جدید از مهاجرت شهروندان به اروپا نیز بیشتر به همین نگرانی ها ارتباط می گیرد. درست است که.
یکی از دلایل فرار جوانان از کشور را نبود کار و شغل مناسب تشکیل می دهد؛ اما اگر امنیت در کشور تأمین می بود، مردم به بهبود وضعیت کار و اشتغال امیدوار می شدند و به این آسانی به ترک کشور رضایت نمی دادند؛ اما تشدید نا امنی نهال امید شهروندان را از ریشه خاکستر کرد و هیچ گونه خوشبینی را برای آینده با قی نگذاشت.
برخی رهبران  جهادی که تا آن زمان در چوکات حکومت وحدت ملی جایگاهی برای شان تعریف نشده بودند و از سوی دیگر در حکومت قبلی در مقامات بالای حکومتی جای داشتند، بار دگر به تدویر جلسات هماهنگی میان مجاهدین سابق پرداختند و در نهایت تشکیل شورای عالی مشورتی را به رییس جمهور پیشنهاد کردند. ولی بعدا  اینها شورایی را تحت عنوان( شورای حراست و ثبات افغانستان) تشکیل دادند که اخیرا به صورت رسمی اعلام موجودیت کرد. اعضای شورا از کسانی هستند که در جریان جنگ علیه اشغال افغانستان توسط نیروهای شوروی سابق، فرماندهی نیروهای مجاهدین را در دست داشتند.
اعضای این شورا تأکید می کنند  که طرفدار سرنگونی نظام نیستند، بلکه در صدد اصلاح نظام هستند. از نظر آنها اکنون کشور به مرحله ای رسیده است که توان مقابله با بسیاری از مشکلات را ندارد و نیاز به حمایت و کمک دارد و مجاهدین نیروی توانمندی اند که کشور را از شغال نجات دادند و سبب به وجود آمدن حکومت دموکراتیک در کشور گردیدند.  اعضای این شورا روی این مسأله نیز تأکید کردند که آنها نمی خواهند به قدرت و وزارت برسند؛ بلکه می خواهند در حکومت اصلاحات به وجود بیاورند و  به نیروهای امنیتی کمک کنند.
تا هنوز روشن نیست که آیا این شورا در چوکات دولت و با بودجه دولت، فعالیت می کنند و یا به صورت مستقل می خواهند کارهای خود را به پیش ببرند؟ از آنجایی که هدف اینها تشکیل نیروهای مردمی متشکل از مجاهدین سابق است؛ پس این شورا صرف کارکرد سیاسی ندارد؛ بلکه کارکرد نظامی نیز دارد. این شورا در آینده دارای دهها هزار نیروی شبه نظامی در کشور خواهد بود. حال سؤال این است که این نیروها از کی فرمان خواهند برد؟ حکومت و یا شورای حراست و ثبات؟ آیا در کشوری که میان دو نفر اعتماد لازم وجود ندارد، حکومت می تواند روی صداقت این شورا  اعتماد کند؟ آیا این شورا نمی تواند در آینده درد ساز باشد و خود به تهدید کننده امنیت و ثبات در کشور تبدیل شود؟  (ذکی)