مبرهن است که سنی و شیعه در حقیقت تاریخ اسلام و میراث بزرگ اسلامی بایکدیگر شریک اند وآنچه امام حسین (ع) برای امت اسلامی به جا گذاشته فراتر از آن است که بتوان آن را به قوم، قبیله و یاهم مذهب خاصی منسوب کرد. حضرت امام حسین (ع) متعلق به تمام جهان اسلام بوده وهیچ نسبتی به مذهب ویاهم قبیله خاص نداشته است؛ زیرا بینش اسلامی متحد و پیرو بر اصول و اساسات قرآن وحدیث مبارک میباشد. بناً به وضاحت میتوان گفت که حضرت امام حسین و یارانش اشخاصی بوده اند که خود را برای هدایت و پیروی نسل های بعدی از ارزش های جامعه اسلامی قربانی کردند.
زمانیکه یادی از امام حسین (ع) به سر زبان ما جریان پیدا میکند ناخوداگاه اشک در چشمان ما حلقه زده، بند بند وجود ما را به آآتش میکشد زمانیکه از کربلا نامی برده میشود همه در ماتم و سوگواری فرومیروند.
محرم و یا عاشورا برگ های کتاب سرخ است که امام حسین (ع) و یارانش خط به خط آنرا با خون های مبارک شان حک کرده اند اما آخرین شب کربلا شب عجیب و درد ناک است. لشکر سی هزار نفری در پیشا پیش کاروان عاشورا با شمشیر های برنده صف کشیده اند حسین(ع) شب هنگام یاران خود را جمع میکند و میفرمایند: من در میان اصحاب جهان با وفا تر و بهتر از اصحاب خود نمیدانم، در میان خانواده ها مهربانتر از خانوده خود نمی شناسم، خداوند همه شما را جزای خیر دهد من به همه شما اجازه میدهم تا در هنگام تاریکی شب اینجا را ترک نمائید زیرا این مردم مرا میخواهند. ولی یاران حضرت امام حسین (ع) میگویند ما دست از تو بر نمیداریم نیزه به سینه ای دشمن می کوبیم و تا دسته شمشیر در دست داریم با آنها می جنگیم الی اینکه جام شهادت را بنوشیم… بلاخره همان است پیمان شکنان حضرت امام حسین و یاران وی را به شهادت میرسانند امت مسلمه را برای همیش در محرم و عاشورا سیاه پوش میسازند. اما آنانیکه حقیقت عاشورا را درک کرده اند میدانند که در راه خدا جان دادن ادای دین است.
به هر صورت امام حسین و یاران وی برای صلح و وحدت مسلمین خودرا به حق سپردند تا نسل های بعدی جهان اسلام راه درست را پیموده و در مقابل نابسامانی ها در جامعه خود مبارزه نمایند، ولی هستند اشخاص دیگری که با استفاده از نام اسلام افراد بی گناه را با انجام عمل انتحار و ترور از بین میبرند که در اصل این خود نه اساس و نه روش اسلامی بوده بلکه مخالف ارزش های واقعی مکتب اسلام میباشد. درحالیکه امام حسین (ع) خود را به رضای حق تسلیم کرد و در مقابل پدیده های منفی که اسلام را خدشه دار میکند مبارزه نمود .حالا این ملت های اسلام باید در مقابل مشکلات و پدیده های منفی مبارزه نمایند و راه امام بزرگ را تعقیب نموده و جامعه واقعاً اسلامی را که مبتنی بر اصل اخوت وصلح باهمی میباشد پایه ریزی نمایند.
(فرهاد دره ئی)
Comments are closed.