به کیفیت دانشگاه های دولتی و مواد تحصیلی باید توجه کرد!
همه ساله وقتی شاگردان مکاتب از صنف دوازدهم فارغ می گردند، دغدغۀ اصلی آنها، چگونگی سپری کردن امتحان کانکور و راهیابی به دانشگاه های کشور می باشد. جوانانی که با مشکلات فراوان اقتصادی و اجتماعی مکتب را تمام می کنند و تعداد زیادی از آنها با فراگرفتن کورس های کوتاه مدت آماده گی کانکور، با پرداخت پول های هنگفت به صاحبان کورس ها آماده گی کانکور، آماده برای شرکت در امتحان کانکور می گردند، ولی از آنجا که ظرفیت جذب دانشگاه ها و موسسات دولتی اندک می باشد، سالانه شمار زیادی این جوانان بی نتیجه می مانند و با کوله باری از یأس و نا امیدی، یا مشغول کار های شاقه می شوند و یا اینکه در بدل پرداخت پول به نام ها و گونه های مختلف شامل دانشگاه های خصوصی می شوند. از سوی دیگر دانشگاه های خصوصی به جای بالا بردن ظرفیت های علمی و جذب کادر های مسلکی به عنوان استاد و مدرس، بیشتر در تلاش جمع آوری پول از محصلان و تجارت شخصی می باشند و محصلان این دانشگاه ها پس از سپری کردن یکی دو سمستر، با ابراز نارضایتی، از شیوۀ تدریس، مسلکی نبودن استادان و فیس های بلند وشیوه های پنهانی اخذ پول توسط این دانشگاه ها مجبور به ترک تحصیل می شوند و از جانب دیگر اسناد فراغت شماری از این دانشگاه ها اعتبار آنچنانی ندارد که محصل پس از فراغت با استفاده از آن شامل وظیفه شود.
افغانستان امروز شدیداً به ظرفیت سازی در بخش های علمی و مسلکی نیاز دارد، بناً به جای ایجاد دانشگاه های خصوصی بی شمار، لازم است تا ظرفیت های جذب محصلان در دانشگاه های دولتی بالابرود و از جانب دیگر نصاب تحصیلی کهنه و کلاسیک آن باید به یک سیستم و میتود درسی مدرن جا عوض کند تا به این وسیله نیازمندی های کشور در عرصه های گوناگون مرفوع گردد، فارغان دانشگاه ها باعث بلند رفتن ظرفیت های علمی و مسلکی کشور گردیده و در بخش زیربنا سازی از آنها استفاده موثر صورت گیرد. بلند بردن ظرفیت ها در نهاد های تحصیلات عالی دولتی از نیازمندی های بنیادی جامعۀ تحصیلی افغانستان شمرده می شود و انتظار می رود که حکومت جدید افغانستان در رابطه، توجه جدی نموده تا این وضعیت سردرگم و مأیوس کننده در سالهای آینده از میان برداشته شود.
Comments are closed.