شکست

سکوت پنجره در لابلای دود شکست

پیاله، میز، دوگلدان، هرچی بود شکست

خیال آینه در ذهن مخشوش دیوار

شبه قاب شیرینی روی کُمود شکست

و قاب عکس تو در روبروی چشمانم

همیشه قصه ی از عشق می نمود شکست

زبان بریده گلو بغض کرده است از تو

دلی برای تو هرشب که می سرود شکست

اسدالله پژمان